Amaç: Bu çalýþmanýn amacý, epizodik migren tanýsý olan ergenlerde, içe yönelim sorunlarý ile baþ aðrýsýyla iliþkili bazý önemli göstergeler (aðrý sýklýðý, süresi ve þiddeti) ve aðrýyla baþa çýkma stratejileri arasýndaki iliþkileri ve bu iliþkilerde olasý aracý mekanizmalarýn rolünü incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmaya, ICHD-3 kriterleri göz önünde bulundurularak epizodik migren tanýsý olan 143 ergen dahil edildi. Veri toplama sürecinde Sosyodemografik Bilgi Formu, Baþ Aðrýsý Anket Formu, Aðrýyla Baþa Çýkma Ölçeði, Çocuklar Ýçin Depresyon Ölçeði ve Çocuklarda Anksiyete Bozukluklarýný Tarama Ölçeði: Çocuk Formu kullanýldý. Çalýþmanýn istatistiksel analizleri ise “SPSS Windows Paket Programý” aracýlýðýyla yapýldý.
Bulgular: Araþtýrmanýn bulgularý epizodik migren tanýsý olan ergenlerin, depresyon (r=0,28, p<0,05), toplam anksiyete (r=0,19, p<0,05), panik bozukluk/somatik yakýnmalar (r=0,22, p<0,05) ve okul fobisi (r=0,21, p<0,05) düzeyleri arttýkça aylýk aðrý sýklýklarýnýn da arttýðýný göstermektedir. Ayrýca ergenlerde içe yönelim sorunlarý düzeyleri arttýkça, aðrýyla baþa çýkmada iþlevsel olma-yan bir strateji olarak kabul edilen aðrý karþýsýnda çaresizlik hissettiren tutumlarla baþa çýkma stratejisi kullanýmýnýn da anlamlý olarak arttýðý bulundu (r=0,27, p<0,01). Öte yandan çalýþmanýn aracýlýk analizi sonuçlarýna göre ergenlerde panik bozukluk/somatik yakýnmalar ve okul fobisi düzeyleri ile hem aylýk aðrý sýklýðý hem de aðrý karþýsýnda çaresizlik hissettiren tutumlarla baþa çýkma stratejisi kullanýmý arasýndaki iliþkilerde depresyon düzeyinin tam aracý rolünün varlýðý söz konusudur.
Sonuç: Çalýþmadan elde edilen sonuçlarýn migrenin yaþa baðlý fenotipik deðiþiminin ve kronikleþmesinin anlaþýlmasý açýsýndan araþtýrmacýlara ve uygulamacýlara ýþýk tutacak özellikte olduðu düþünülmektedir.

Objectives: The aim of this study is to investigate the correlational processes and possible mediation mechanisms between internalizing problems and significant indicators of headache (pain frequency, duration, and intensity) and pain coping strategies among adolescents diagnosed with episodic migraine.
Methods: The study sample included 143 adolescents diagnosed with episodic migraine in compliance with the diagnostic criteria specified in ICHD-3. In collecting data, Sociodemographic Information Form, Headache Questionnaire Form, Pain Coping Questionnaire, Children’s Depression Questionnaire, and Screen for Child Anxiety-Related Disorders: Child Form were used. Statistical analyses of the study were carried out using the “SPSS for Windows Package Program.”
Results: The findings of the study indicate that adolescents suffer from a higher headache frequency per month in parallel with higher levels of depression (r=0.28, p<0.05), total anxiety (r=0.19, p<0.05), panic disorder/somatic symptoms (r=0.22, p<0.05), and school avoidance (r=0.21, p<0.05). In addition, the higher the levels of internalizing problems among adolescents are, the more common is the use of coping strategies that give rise to feelings of helplessness in the face of pain (r=0.27, p<0.01). On the other hand, the study findings concerning mediation mechanisms show that the level of depression is a full mediator in correlations between the levels of panic disorders/somatic symptoms and school avoidance and both monthly headache frequency and use of coping strategies that give rise to feelings of helplessness in the face of pain among adolescents.
Conclusion: The results of the study also offer an insight into the age-related phenotypic variation and chronicity of migraine.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Miyofasiyal aðrý sendromu tetik noktalar ve kasta gergin bantlarla karakterize bölgesel aðrýlý bir yumuþak doku hastalýðýdýr. Bu çalýþmada, akut miyofasiyal aðrý sendromu olgularýnda aðrý ve özürlülük üzerine kinezyoteypleme, tetik nokta enjeksiyonlarý ve nöral terapi etkinliðinin karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmaya alýnan 104 hasta üç gruba ayrýldý. Grup 1 (n=35) kinezyoteypleme, grup 2 (n=35) tetik nokta üzerine lokal anestezik (%0,5’lik lidokain) enjeksiyonu, grup 3 (n=34) ayný lokal anestezik solüsyonu kullanýlan nöral terapi uygulamasýndan oluþmaktadýr. Hastalar aðrý, basýnç aðrý eþiði ve özürlülük açýsýndan deðerlendirildi. Aðrý þiddeti görsel analog skala ile ölçüldü. Boyun aðrý özürlülük skalasý ile özürlülük düzeyi belirlendi. Basýnç aðrý eþiði ise algometre ile ölçüldü. Ölçümler tedavi öncesi ve sonrasýnda üçüncü ve yedinci günlerde yapýldý.
Bulgular: Tedavinin üçüncü günü ve takip ölçümlerinde aðrý ve özürlülük deðerlerinde bütün gruplarda iyileþme mevcuttu (p<0,001) ve gruplar arasýnda fark yoktu. Tüm zamansal süreçte basýnç aðrý eþiði deðerlerinde tetik nokta enjeksiyon ve nöral terapi gruplarýnda istatistiksel anlamlý farklýlýk varken zamana baðlý bu deðiþim kinezyoteypleme grubunda istatistiksel olarak anlamlý bulunmadý.
Sonuç: Bu çalýþmanýn sonuçlarý her üç tedavi yönteminin de akut miyofasiyal aðrý sendromu tedavisinde aðrý ve özürlülük üzerine etkili olduðunu göstermektedir. Basýnç aðrý eþiði üzerinde ise enjeksiyon tedavilerinin kinezyoteyplemeden üstün olduðu gözlemlendi.

Objectives: Myofascial pain syndrome (MPS) is a regional painful soft-tissue disorder, characterized by trigger points (TrPs) and taut bands in the muscles. In this study, we aimed to compare the effectiveness of kinesio taping (KT), TrPs injection, and neural therapy (NT) on pain and disability in acute MPS.
Methods: 104 patients with MPS in the cervical region were allocated into three groups. Group 1 (n=35) were treated with KT, Group 2 (n=35) received local anesthetic (LA) (lidocaine of 0.5%) TrPs injection, and Group 3 (n=34) received NT with the same LA solution. Patients were assessed by means of pain, pressure pain threshold (PPT), and disability. Pain severity was measured by Visual Analog Scale. The neck pain disability scale was used for assessing disability. PPT was measured by using an algometer. Measurements were taken before and after treatment of 3rd and 7th days.
Results: There were improvements on pain and disability in all groups at the end of treatments at 3rd day and during follow-up period (p<0.001) and no differences were found between the groups. There was significant difference in PPT values in TrPs injection and NT groups in comparisons between all time periods, however, the change, depending on time in the KT group, was not statistically significant.
Conclusion: The results of this study show that all these three treatment methods found to be effective on pain relief and disability in acute MPS. In terms of PPT, injection treatments seem to be superior than KT.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Sakroiliak eklem aðrýlarý üçüncü en sýk bel aðrýsý sebebidir. Sakroiliak eklem kaynaklý aðrýlarýn tedavisi sýklýkla konservatiftir. Konservatif tedaviler baþarýsýz olduðunda eklem içi enjeksiyon veya radyofrekans denervasyon gibi giriþimsel tedavi yöntemleri uygulanýr. Ancak son zamanlarda yapýlan giriþimsel tedavinin baþarýsý kadar, tedavi sonrasý hasta memnuniyeti ve yaþam kalitesinin artmasý da oldukça önem kazanmýþtýr. Bu retrospektif çalýþmanýn amacý, sakroiliak eklem aðrýsý olan ve simplicity radyofrekans denervasyon uygulanan hastalarda aðrý saðaltýmýný ve yaþam kalitelerindeki iyileþmeyi deðerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Ferguson grafide sakroiliak eklem dejenerasyonu bulunan, sakroiliak eklem için tanýsal intraartiküler blok uygulanan ve aðrýsýnda %50’den fazla azalma olan hastalardan simplicity radyofrekans nörotomi uygulanmýþ 38 hasta dosyasý incelendi. Hastalarýn yaþ, cinsiyet, iþlem öncesi ve iþlemden altý ay sonraki kontrollerindeki NRS ve SF-36 skorlarý kaydedildi.
Bulgular: Ýþlem öncesi ve iþlemden altý ay sonra bakýlan NRS deðerlerinde, iþlem öncesine göre iþlem sonrasý dönemde istatistiksel olarak anlamlý azalma vardý ve NRS deðerlerindeki azalmada cinsiyetler arasý fark yoktu. Ýþlem öncesi ve iþlemden altý ay sonra bakýlan SF-36 deðerleri incelendi. Tüm alt ölçeklerde iþlem öncesine göre, iþlem sonrasý dönemde istatistiksel olarak anlamlý düzelme vardý. Bu düzelmede cinsiyetler arasýnda fark var mý diye bakýldýðýnda ise emosyonel rol güçlüðündeki düzel-me hariç, diðer alt ölçeklerde cinsiyetler arasýnda fark yoktu, hepsinde benzer oranda iyileþme mevcuttu. Sadece emosyonel rol güçlüðündeki düzelme kadýnlarda erkeklere göre daha fazlaydý ve bu fark istatistiksel olarak anlamlýydý.
Sonuç: Steroid enjeksiyonuna olumlu yanýt veren sakroiliak eklem aðrýsý olan hastalarda, simplicity III uygulamasý uzun süreli aðrý yönetimi saðlar ve herhangi bir komplikasyon olmaksýzýn hasta konforunu ve aðrý memnuniyetini artýrýr.

Objectives: The sacroiliac joint (SIJ) is the third most common cause of low back pain. The treatment of SIJ-induced pain is often conservative. When conservative treatments fail, interventional treatment methods, such as intra-articular injection or radiofrequency (RF) denervation are applied. Recently, in addition to the success of this interventional treatment applied, increased patient satisfaction and quality of life after treatment have also gained importance. The aim of this retrospective study was to evaluate pain management and improvement in the quality of life in patients with SIJ pain who underwent RF denervation with the simplicity probe.
Methods: The files of patients with SIJ degeneration on Ferguson X-ray, who underwent diagnostic intra-articular block for SIJ and had more than 50% reduction in pain were screened, and 38 cases in which simplicity RF neurotomy was applied were identified. The age, sex, and numerical rating scale (NRS) and short form (SF)-36 scores of the remaining 30 patients were recorded before and at 6 months after the procedure.
Results: There was a statistically significant decrease in NRS between the pre-procedure and post-procedure (6-month) values. The decrease in NRS did not significantly differ according to sex. A statistically significant improvement in all the domains of SF-36 in the post-procedure period compared to the pre-procedure period. There was no significant sex-related difference in the improvement of the SF-36 domains, except for the emotional role functioning domain, for which the scores were significantly higher in women than in men.
Conclusion: In patients with SIJ pain who positively respond to steroid injection, the application of Simplicity III achieves long-term pain management and increases patient comfort and satisfaction pain without any complications.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Fibromiyalji sendromu tüm vücut bölgelerini içeren çok geniþ bir semptom spektrumuna sahiptir. Dolayýsýyla fibromiyalji sendromu büyük bir taklit edicidir. Bu durum fibromiyalji sendromu olan hastalarýn, birçok bölüm polikliniðine, fibromiyalji sendromu olmayan hastalara göre daha fazla baþvuruyor olma ihtimalini akla getirmektedir. Fakat bu konuda yeterli veri yoktur. Bu çalýþmanýn amacý, fibromiyalji sendromu olan hastalarýn poliklinik baþvuru sayýlarýný fibromiyalji sendromu tanýsý olmayanlarla karþýlaþtýrmak ve aldýklarý tanýlarý incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Bu çalýþmada, 140 hastanýn (70’i fibromiyalji sendromu olan hasta, 70’i kontrol) son bir yýl içinde baþvurduðu poliklinik bölümleri, poliklinik baþvuru sayýlarý ve aldýklarý tanýlar retrospektif olarak incelendi. Kontrol grubu olarak ayný polikliniðe diz aðrýsý þikayetiyle baþvuran ancak kendisinde fibromiyalji bulunmayan daha önce de hiç fibromiyalji sendromu tanýsý almamýþ olan hastalar, yaþ ve cinsiyet eþleþtirilmiþ olacak þekilde alýndý.
Bulgular: Fibromiyalji sendromu olan hastalarýn kontrol grubuna göre toplam poliklinik baþvuru sayýsý; fiziksel týp ve rehabilitasyon, kadýn hastalýklarý ve doðum, genel cerrahi, dahiliye ve psikiyatri bölümlerine olan baþvuru sayýsý anlamlý olarak daha yüksekti. Ayrýca, Uluslararasý Hastalýk Sýnýflandýrmasý-10 sisteminin beþinci bölümünde (zihinsel, davranýþsal ve nörogeliþimsel bozukluklar, F01-F99) yer alan taný sayýsý da fibromiyalji grubunda anlamlý olarak daha yüksekti.
Sonuç: Fibromiyalji sendromu olan hastalarýn diðer hastalara göre daha fazla hastane ve poliklinik ziyareti yaptýðý akýlda tutulmalýdýr. Gereksiz saðlýk masraflarýný azaltmak için hekimler ve hastalar bu konuda bilgilendirilmelidir.

Objectives: Fibromyalgia syndrome (FMS) has a wide spectrum of symptoms that includes all body parts. So FMS is a great imitator. This brings to mind the possibility that fibromyalgia patients visit outpatient clinics in many departments more than non-fibromyalgia patients. However, there is not enough data on this subject. This study aims to compare the number of outpatient visits of patients with FMS with those without a diagnosis of FMS and to examine their diagnoses.
Methods: The diagnoses of 140 patients (70 with fibromyalgia and 70 controls), and departments of the outpatient clinics they visited were analyzed retrospectively. In the control group, patients who visited the same outpatient clinic with the complaint of knee pain, but who did not have FMS and who had never been diagnosed with FMS before, were recruited as age- and gender-matched.
Results: The total number of outpatient clinic visits, as well as the number of visits to physical medicine and rehabilitation, obstetrics and gynecology, general surgery, internal medicine, and psychiatry departments, were significantly higher in fibromyalgia group patients compared to the control group. In addition, the number of diagnoses in the 5th chapter (mental, behavioral, and neurodevelopmental disorders, F01-F99) of International Classification of Diseases-10 was significantly higher in the fibromyalgia group.
Conclusion: It should be kept in mind that patients with FMS visit more hospitals and outpatient clinics than other patients. Physicians and patients should be informed about this issue to reduce unnecessary health costs.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Aðrý Nörobilimi Eðitimi (ANE), kronik bel aðrýsý (KBA) olan hastalarda aðrý ve fonksiyonel kapasitede iyileþme göstermektedir. Bu nedenle, çalýþmanýn amacý, fizyoterapötik tedavinin ANE ile iliþkili olarak, spesifik olmayan KBA’lý hastalarýn fonksiyonel engelliliðini azaltýp azaltmadýðýný doðrulamaktýr.
Gereç ve Yöntem: Kýrk hasta klinik olarak deðerlendirildi ve hastalar aþaðýdaki anketleri yanýtladý: Kýsa aðrý envanteri, Santral Duyarlýlýk Envanteri (SDE), Roland-Morris engellilik anketi, aðrý felaketleþme ölçeði, kinofobi tampa ölçeði, hastane anksiyete ve depresyon ölçeði, SF6D yaþam kalitesi anketi ve nicel duyusal testi (NDT). Daha sonra, rastgele olarak müdahale grubu (MG, n=20) ve kontrol grubu (KG, n=20) olarak ayrýldýlar. Her iki grup da haftada iki kez altý hafta boyunca kinezyoterapi egzersizleri yaptý. MG, 3 bireysel ANE oturumu aldý ve aðrý nörofizyoloji anketini yanýtladý.
Bulgular: MG, analiz edilen tüm deðiþkenler için anlamlý bir iyileþme gösterdi (p<0.001). Birleþik tedavi, kinofobiyi azalttý (KG-MG arasýndaki tahmini fark: 7.6–%95 GA: 2.3–12.9) (p=0.006). Lomber paravertebral bölgede (KG ve MG), NDT’lerde KBA’nýn yoðunluðunda istatistiksel bir fark vardý (p<0.05).
Sonuç: Birleþik tedavi, yalnýzca terapötik egzersizlere kýyasla kinofobiyi azaltmak ve lomber bölgedeki aðrý yoðunluðu algýsýný deðiþtirmek için daha iyi sonuçlar gösterdi.

Objectives: Pain Neuroscience Education (PNE) shows improvement in pain and functional capacity in patients with chronic low back pain (CLBP). Therefore, the study aimed to verify if the physiotherapeutic treatment associated with PNE decreases the functional disability of patients with nonspecific CLBP.
Methods: Forty patients were clinically evaluated and answered the following questionnaires: Brief pain inventory, Central Sensitization Inventory (CSI), Roland-Morris disability questionnaire, pain catastrophizing scale, Tampa scale of kinesiophobia, hospital anxiety, and depression scale, SF6D quality of life questionnaire and performed quantitative sensory tests (QSTs). Afterward, they were randomly divided into the intervention group (IG, n=20) and the control group (CG, n=20). Both performed kinesiotherapy exercises twice a week for 6 weeks. The IG received 3 individual PNE sessions and answered the pain neurophysiology questionnaire.
Results: IG showed significant improvement for all variables analyzed (p<0.001). The association decreased the kinesiophobia (estimated difference between CG-IG means: 7.6–95% CI: 2.3–12.9) (p=0.006). In the lumbar paravertebral region (CG and IG), there was a statistical difference in the intensity of CLBP in the QSTs (p<0.05).
Conclusion: The association showed better results compared to only therapeutic exercises to reduce kinesiophobia and change the perception of pain intensity in the lumbar region.

Abstract | Full Text PDF

Bölgesel anestezide ultrasonografi kullanýmý deðiþken anatomik yapýlarý ve lokalizasyonlarýný belirlemede önemli rol oynar. Son zamanlarda ultrasonografi cihaz ve problarýndaki geliþmeler, gerçek zamanlý iðne ucu izleme (real-time needle tip tracking) gibi donaným ve yazýlým teknolojileri hýzla çoðalmaktadýr. Yapay zeka destekli ultrasonografiler de bunlardan biridir. Bu yazýda, yapay zeka destekli (Nerveblox) ultrasonografi kullanýlarak bölgesel blok uygulanan üç olgunun sunulmasý amaçlandý. Olgulardan ikisine infraklavikular sinir bloku, üçüncüsüne pektoral sinir bloku tek seferde baþarýyla uygulandý. Hiçbir hastada damar ponksiyonu veya lokal anestezik toksisitesi geliþmedi. Periferik sinir bloklarýnda yapay zeka desteði kullanýlmasý giriþim sayýsýný ve giriþim süresini azaltabilir.

The use of ultrasound in regional anesthesia plays an important role in determining the variable anatomical structures and their localization. In these days, developments in ultrasonography devices and probes, hardware, and software technologies such as real-time needle tip tracking are increasing rapidly. Artificial intelligence-powered ultrasonography is one of them. In this case report, we aimed to present three cases where regional block was applied using artificial intelligence-powered (Nerveblox) ultrasound. Infraclavicular nerve block to two of our patients and pectoral nerve block to the third one were applied successfully once at a time. None of the patients developed vascular puncture or local anesthetic toxicity. The use of artificial intelligence support in peripheral nerve blocks may reduce the number of attempts and duration of interventions.

Abstract | Full Text PDF

Üst ekstremite bloklarýnýn en önemli komplikasyonlarýndan biri olan diyafram paralizi, özellikle solunum fonksiyonlarýnda bozukluk olan hastalarda bu bloklarýn kullanýmýný kýsýtlamaktadýr. Cerrahinin yeri ve çeþitli bloklarýn diyafram paralizi yapma riskleri deðerlendirilerek uygun blok tipi seçilmelidir. Bu yazýda, dirsek luksasyonu nedeniyle dirsek artroplastisi yapýlmasý planlanan pnömonektomili bir hastanýn anestezi yönetimi sunularak diyafram paraliziyle iliþkili periferik sinir bloklarýnýn de-ðerlendirilmesi amaçlandý.

Diaphragmatic paralysis is one of the most important complications of upper extremity blocks and therefore limits the use of these blocks in patients with impaired respiratory functions. The appropriate block type should be selected by evaluating the location of the surgery and the risks of diaphragmatic paralysis of various blocks. In this case report, we aimed to evaluate the peripheral nerve blocks associated with diaphragmatic paralysis by presenting the anesthesia management of a patient with pneumonectomy planned for elbow arthroplasty due to elbow luxation.

Abstract | Full Text PDF

Omuzun artroskopik operasyonlarýnda postoperatif aðrý etkili bir þekilde tedavi edilmezse kronik aðrý geliþebilir. Supraskapular sinir bloðunda klasik posterior yaklaþým daha yüksek oranda teknik baþarýsýzlýkla ilgilidir ve hastalar için daha aðrýlý bir iþlemdir. Bu olgu sunumunda, elektif sað omuz artroplasti operasyonu olan ve etkin postoperatif analjezi saðladýðýmýz 72 yaþýndaki erkek hastaya uyguladýðýmýz ultrasonografi eþliðinde aksiller sinir bloðu ile anterior yaklaþýmla yapýlan supraskapular sinir bloðu ele alýndý.

Arthroscopic shoulder operations are associated with postoperative pain, which can lead to chronic pain if not treated effectively. The classic posterior approach for the suprascapular nerve is associated with higher technical failures, and it is a more painful procedure for the patients. We report a case of a 72-year-old male patient who underwent right shoulder arthroplasty. We performed ultrasound-guided suprascapular nerve block with an anterior approach, combined with an axillary nerve block, and provided effective analgesia.

Abstract | Full Text PDF

Herpes zoster, segmental veziküler döküntü, aðrý ve duyusal semptomlarla karakterizedir. Segmental motor güçsüzlük, nadiren herpes zosterin bir komplikasyonu olarak görülebilir. Burada, herpes zosterle iliþkili iki motor parezi olgusunu sunuyoruz. Olgu 1 L2 ve L3 segmental motor pareziye eþlik eden femoral nöropati, olgu 2 ise duyusal ganglion tutulumuyla birlikte L5 ve S1 segmental motor parezi idi. Elektroterapi, egzersiz programý ve aðrý kesici ilaç tedavisinden sonra her iki olguda motor güçsüzlük ve aðrýda belirgin iyileþme görüldü. Zoster motor parezi, tedaviye yanýt veren nadir bir komplikasyondur ve hekimler klinik takipte olasý varlýðýna dikkat etmelidir.

Herpes zoster (HZ) is a segmental vesicular eruption, pain, and sensorial symptoms. Segmental motor weakness can rarely be seen as a complication of HZ. Here, we present two cases of motor paresis associated with HZ, case 1 was L2 and L3 segmental motor paresis with femoral neuropathy and case 2 was L5 and S1 segmental motor paresis with sensorial ganglion involvement. In both cases after electrotherapy, exercise program, and medication for pain, there were no motor weakness and pain. Zoster motor paresis is a rare complication that responds to treatment and physicians should be careful about its presence in clinical follow-up.

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF