Objectives: Pain Neuroscience Education (PNE) shows improvement in pain and functional capacity in patients with chronic low back pain (CLBP). Therefore, the study aimed to verify if the physiotherapeutic treatment associated with PNE decreases the functional disability of patients with nonspecific CLBP.
Methods: Forty patients were clinically evaluated and answered the following questionnaires: Brief pain inventory, Central Sensitization Inventory (CSI), Roland-Morris disability questionnaire, pain catastrophizing scale, Tampa scale of kinesiophobia, hospital anxiety, and depression scale, SF6D quality of life questionnaire and performed quantitative sensory tests (QSTs). Afterward, they were randomly divided into the intervention group (IG, n=20) and the control group (CG, n=20). Both performed kinesiotherapy exercises twice a week for 6 weeks. The IG received 3 individual PNE sessions and answered the pain neurophysiology questionnaire.
Results: IG showed significant improvement for all variables analyzed (p<0.001). The association decreased the kinesiophobia (estimated difference between CG-IG means: 7.6–95% CI: 2.3–12.9) (p=0.006). In the lumbar paravertebral region (CG and IG), there was a statistical difference in the intensity of CLBP in the QSTs (p<0.05).
Conclusion: The association showed better results compared to only therapeutic exercises to reduce kinesiophobia and change the perception of pain intensity in the lumbar region.
Amaç: Ağrı Nörobilimi Eğitimi (ANE), kronik bel ağrısı (KBA) olan hastalarda ağrı ve fonksiyonel kapasitede iyileşme göstermektedir. Bu nedenle, çalışmanın amacı, fizyoterapötik tedavinin ANE ile ilişkili olarak, spesifik olmayan KBA’lı hastaların fonksiyonel engelliliğini azaltıp azaltmadığını doğrulamaktır.
Gereç ve Yöntem: Kırk hasta klinik olarak değerlendirildi ve hastalar aşağıdaki anketleri yanıtladı: Kısa ağrı envanteri, Santral Duyarlılık Envanteri (SDE), Roland-Morris engellilik anketi, ağrı felaketleşme ölçeği, kinofobi tampa ölçeği, hastane anksiyete ve depresyon ölçeği, SF6D yaşam kalitesi anketi ve nicel duyusal testi (NDT). Daha sonra, rastgele olarak müdahale grubu (MG, n=20) ve kontrol grubu (KG, n=20) olarak ayrıldılar. Her iki grup da haftada iki kez altı hafta boyunca kinezyoterapi egzersizleri yaptı. MG, 3 bireysel ANE oturumu aldı ve ağrı nörofizyoloji anketini yanıtladı.
Bulgular: MG, analiz edilen tüm değişkenler için anlamlı bir iyileşme gösterdi (p<0.001). Birleşik tedavi, kinofobiyi azalttı (KG-MG arasındaki tahmini fark: 7.6–%95 GA: 2.3–12.9) (p=0.006). Lomber paravertebral bölgede (KG ve MG), NDT’lerde KBA’nın yoğunluğunda istatistiksel bir fark vardı (p<0.05).
Sonuç: Birleşik tedavi, yalnızca terapötik egzersizlere kıyasla kinofobiyi azaltmak ve lomber bölgedeki ağrı yoğunluğu algısını değiştirmek için daha iyi sonuçlar gösterdi.