Ultrason kullanýmýnýn yaygýnlaþmasýyla birlikte rejyonal anesteziye olan ilgi arttý ve gün geçtikçe yeni bloklar tanýmlanmaya baþlandý. Ancak sayýsý hýzla artan yeni blok teknikleri ayný zamanda karýþýklýða da neden oluyor. Dolayýsýyla yakýn zamanda cerrahi endikasyonlarýn çoðunda etkili olabilecek, uygulamasý basit ve etkin analjezi saðlayan yedi temel rejyonal anestezi tekniði “Plan A Bloklarý” olarak listelendi. Bu yazýnýn amacý, plan A blok tekniklerini basitçe inceleyip temel sonoanatomiyi ve endikasyonlarýný tanýtmaktýr.

With the increase in ultrasound use, regional anesthesia practices have gained popularity and many novel techniques are being described. However, the rapidly increasing number of new block techniques also led to confusion. Therefore, seven basic regional anesthesia techniques that are effective in most of the surgeries have been listed as “Plan A Blocks.” The purpose of this review is to introduce the basic sono-anatomy and indications of Plan A blocks.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Son yýllarda teknolojinin geliþmesiyle üniversite öðrencileri arasýnda ekran maruziyeti artmýþ, çeþitli fiziksel ve psikolojik etkilere neden olmuþtur. Bu çalýþmanýn amacý, üniversite öðrencilerinde ekran maruziyeti ile boyun sakatlýðý, baþ aðrýsý, stres, depresyon, anksiyete ve uyku bozukluklarý arasýndaki iliþkiyi incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Bu çalýþmaya 226 öðrenci çevrim içi olarak dahil edildi. Çalýþmanýn sonucunda baþ aðrýsý, depresyon, anksiyete, stres, boyun sakatlýðý ve uyku kalitesi deðerlendirildi.
Bulgular: Ekran maruziyeti incelendiðinde akýllý telefon kullanýmý arttýkça öðrencilerin stres, kaygý ve depresyon düzeylerinin arttýðý gözlendi (p<0,05). Yedi saat ve üzeri akýllý telefon kullananlarda baþ aðrýsý þiddeti (p=0,028); 7 saat ve üzeri akýllý telefon veya bilgisayar kullananlarda ciddi boyun sakatlýðý sýklýðýnýn arttýðý görüldü (p=0,005, p=0,026).
Sonuç: Üniversite öðrencilerinde ekran kullaným süresinin artmasý nedeniyle ortaya çýkabilecek fiziksel ve psikolojik sorunlarý önlemek için öðrencilerin ekran kullaným sýklýðýnýn izlenmesi, uzun süreli ekran maruziyetinin ve bilgisayar kullanýmýnýn fiziksel ve psikolojik etkilerini anlatan eðitimler düzenlenmesi, farkýndalýk düzeyinin artýrýlmasý gerekmektedir.

Objectives: In recent years, with the development of technology, screen exposure among university students has increased and caused various physical and psychological effects. The aim of this study is to investigate the relationship between screen exposure and neck disability, headache, stress, depression, anxiety, and sleep disorders in university students.
Methods: Two hundred and twenty-six students were evaluated online in this study. Study outcomes were headache, depression, anxiety, stress, neck disability, and sleep quality.
Results: When the screen exposure was examined, it was observed that the stress, anxiety, and depression levels of the students increased as the smartphone use increased (p<0.05). Headache severity (p=0.028) in those who use smartphones for 7 h or more; It was observed that the frequency of severe neck disability increased in those who used a smartphone or computer for 7 h or more (p=0.005, p=0.026).
Conclusion: To prevent physical and psychological problems that may arise due to the increase in screen use time in university students, it is necessary to monitor the frequency of screen use of the students, to organize trainings that explain the physical and psychological effects of long-term screen exposure and increase the level of awareness.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Multifidus spinal stabilitede önemli bir role sahip olup multifidus dejenerasyonu uzun dönemde bel aðrýsý ve engelliliðe neden olmaktadýr. Bu çalýþmada, multifidus kesit alanýnýn transforaminal epidural steroid enjeksiyonu tedavisi üzerine olan etkisinin araþtýrýlmasý amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Tek seviye disk hernisi olan hastalar çalýþmaya dahil edildi. Hastalarýn aksiyel T2 manyetik rezonans görüntülerinden total multifidus kesit alaný ve fonksiyonel kesit alaný ölçüldü ve kas dejenerasyonu veya yað dokusunun tespiti için fonksiyonel kesit alaný/total multifidus kesit alaný oraný hesaplandý. Enjeksiyon öncesi, üçüncü hafta ve üçüncü ay takiplerinde sayýsal aðrý derecelendirme ölçeði skorlarý kaydedildi. Tedavi baþarýsý olarak üçüncü ayda sayýsal aðrý derecelendirme ölçeði skorlarýnda %50 ve üzeri azalma kabul edildi ve hastalar tedavi baþarýsýna ulaþanlar ve ulaþamayanlar olarak iki gruba ayrýldý.
Bulgular: Toplam 120 hasta çalýþmaya dahil edildi; hastalarýn 57’si kadýn, 63’ü erkekti. Çalýþmaya dahil edilen hastalarýn 68’inde L5-S1 disk seviyesinde herniasyon, 52’sinde L4-L5 disk seviyesinde herniasyon mevcuttu. Fonksiyonel kesit alaný ve fonksiyonel kesit alaný/total multifidus kesit alaný oraný etkilenen tarafta disk hernisi seviyesinin altýnda anlamlý derecede düþük saptandý (p<0,05). Etkilenen tarafta total multifidus kesit alaný ve fonksiyonel kesit alaný tedavi baþarýsýna ulaþan grupta daha yüksekti ve total multifidus kesit alaný/fonksiyonel kesit alaný oranlarýnda iki grup arasýnda fark saptanmadý.
Sonuç: Etkilenen tarafta multifidus kesit alaný daha düþük bulunmasýna raðmen multifidus kesit alanýnýn transforaminal epidural steroid enjeksiyonu tedavi baþarýsý üzerine etkisi saptanmamýþtýr.

Objectives: Multifidus has an important role in spinal stability, and multifidus degeneration causes long-term disability and low back pain. This study aimed to investigate the effect of multifidus cross-sectional area on transforaminal epidural steroid injections (TFESI).
Methods: Patients with single-level disc herniation were included in the study. Total multifidus cross-sectional area (TM-CSA) and functional cross-sectional area (FM-CSA) were measured from axial T2 MRI of the patients, and FM-CSA/TM-CSA ratio was calculated for determination of muscle degeneration or fat infiltration. Numerical Rating Scale (NRS) scores at the pre-injection, 3rd week, and 3rd month visits were recorded. A decrease of 50% or more in the NRS score in the 3rd month was accepted as a treatment success (TS), and patients were divided into TS and treatment failure groups.
Results: A total of 120 patients were included in the study; 57 of the patients were female, and 63 of them were male. Of the patients included in the study, 68 had herniation at the L5-S1 disc level and 52 had herniation at the L4-L5 disc level. FM-CSA and FM-CSA/TM-CSA ratio were found to be significantly lower below the disc herniation level on the affected side (p<0.05). The affected side TM-CSA and FM-CSA were higher in the TS group and TM-CSA/FM-CSA ratios were equal in both groups.
Conclusion: Multifidus CSA was found to be lower on the affected side. However, the effect of multifidus CSA on the success of TFESI has not been determined.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Bu çalýþmada, migrenli bireylerin fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi ve aðrý þiddeti, engellilik seviyesi ve yaþam kalitesi üzerindeki etkilerinin incelenmesi amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmaya 18-55 yaþ arasý migren tanýsý almýþ bireyler dahil edildi. Uluslararasý Fiziksel Aktivite Anketi Kýsa Formu (IPAQ-SF), McGill Melzack Aðrý Anketi ile aðrý þiddeti, Migren Özürlülük Deðerlendirme Ölçeði (MIDAS) ile engellilik ve Dünya Saðlýk Örgütü Yaþam Kalitesi Skalasý Kýsa Formu (WHOQOL-BREF) ile yaþam kalitesi deðerlendirildi.
Bulgular: Çalýþmaya yaþ ortalamasý 34,11±10,51 yýl olan toplam 88 kiþi dahil edildi; %53,41’i düþük aktif, %30,68’i orta aktif, %15,91’i yüksek aktifti. Düþük aktiflerin fiziksel saðlýðý (p=0,047) orta aktiflerden daha düþüktü. Genel (p<0,001), fiziksel (p<0,001), psikolojik (p=0,003) saðlýk puanlarý yüksek aktiflerden daha düþüktü. Düþük aktifler yüksek aktiflerden daha yüksek engelliliðe (p=0,042) ve aðrý þiddetine (p=0,001) sahipti. Fiziksel aktivite ile aðrý þiddeti (p=0,001) ve engellilik (p=0,005) arasýnda zayýf negatif korelasyon, fiziksel aktivite düzeyleri ile sosyal (p=0,007) ve çevresel (p=0,013) saðlýk puanlarý arasýnda zayýf pozitif korelasyon ve fiziksel (p=0,000), genel (p=0,000) ve psikolojik (p=0,000) puanlarýyla orta düzeyde pozitif korelasyon vardý.
Sonuç: Migrenli hastalarda fiziksel aktivite düzeyi arttýkça aðrý þiddetinin azaldýðý, fonksiyonellik ve yaþam kalitesinin arttýðý gözlendi. Egzersiz devamlýlýðýnýn saðlanmasý migrenin olumsuz etkilerini iyileþtirmede etkili görünmektedir.

Objectives: This study aimed to determine the physical activity (PA) level of individuals with migraine and examine its effects on pain intensity (PI), disability, and quality of life (QoL).
Methods: Individuals diagnosed with migraine between the ages of 18 and 55 were included in the study. PA levels are assessed by the International PA Questionnaire Short Form (IPAQ-SF), PI with the McGill Melzack Pain Questionnaire, disability with the Migraine Disability Assessment Scale (MIDAS), and QoL with the World Health Organization QoL Scale Short Form (WHOQOL-BREF).
Results: A total of 88 individuals, with a mean age of 34.11±10.51 years, were included in the study; 53.41% were low active (LA), 30.68% were moderate active (MA), and 15.91% were high active (HA). The physical health of LAs (p=0.047) was lower than that of MAs. General (p<0.001), physical (p<0.001), and psychological (p=0.003) health scores were lower than HAs. LAs had a higher disability (p=0.042) and PI (p=0.001) than HAs. There was a weak negative correlation between PA and PI (p=0.001) and disability (p=0.005), and a weak positive correlation between PA levels and social (p=0.007) and environmental (p=0.013) scores, and moderate positive correlations with physical (p=0.000), general (p=0.000), and psychological (p=0.000) scores.
Conclusion: It was observed that as PA levels increased, PI decreased, and functionality and QoL increased in patients with migraine. Ensuring exercise continuity seems to be effective for improving the negative effects of migraine.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Bu çalýþmanýn amacý; kronik lomber faset eklem aðrýsý tanýsý almýþ hastalarda ardýþýk uygulanan faset medial dal radyofrekans denervasyonu ve dorsal kök gangliyon pulse radyofrekans uygulamasýnýn lomber faset eklem aðrýsý üzerine etkinliðinin deðerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Lomber faset sendromu ön tanýsý düþünülerek yapýlan faset medial dal blokajý sonrasý aðrýsýnda %50 ve üzeri iyileþme saðlanabilen ve sonrasýnda komþu dorsal kök gangliyona pulse radyofrekans ile birlikte faset medial dal radyofrekans denervasyonu uygulanan 27 hastanýn yaþ, cinsiyet, semptom süresi, geçirilmiþ cerrahi öyküsü, faset medial dal radyofrekans denervasyonu ve dorsal kök gangliyon pulse radyofrekans iþlemlerinin uygulandýðý lomber seviyeleri ve yönleri, iþlem öncesi, sonrasý birinci ay, üçüncü ay ve altýncý ay sayýsal aðrý derecelendirme ölçeði skorlarý ve altýncý ayda “aðrýda subjektif azalma oranlarý” retrospektif olarak deðerlendirildi. Tedavi baþarýsý, iþlem sonrasý aðrýnýn altýncý ayda %50 ve üzeri azalmasý olarak tanýmlandý.
Bulgular: Çalýþmaya yaþ ortalamasý 57,7±12,4 yýl olan 19’u kadýn, 8’i erkek toplam 27 hasta dahil edildi. Hastalarýn %74,1’inin (n=20) daha önce bel cerrahisi geçirme öyküsü yoktu. Hastalarýn altýncý ayda “aðrýlarýnýn subjektif azalma oranlarýna” göre iþlem baþarý oraný %82,5 (n=25) olarak bulundu. Bununla birlikte semptom süresi 12 ay veya daha uzun olan hastalarda, kýsa olanlara göre, tedavi sonrasý altýncý ayda subjektif aðrý azalmasý oranlarý daha düþük tespit edildi (p=0,04).
Sonuç: Çalýþma sonuçlarýmýz, semptom süresi kýsa olan hastalarda faset medial dal radyofrekans denervasyonu tedavisine eklenen dorsal kök gangliyon pulse radyofrekans uygulamasýnýn analjezik etkinliði artýrýlabileceðini göstermektedir.

Objectives: The aim of this study was to evaluate the efficacy of consecutive facet medial branch (FMB) radiofrequency denervation (RFD) and dorsal root ganglion pulse radiofrequency (DRG PRF) therapy in patients with chronic lumbar facet joint pain.
Methods: The study included 27 patients with chronic lumbar pain who had ≥50% pain reduction after FMB block for suspected lumbar facet syndrome and subsequently underwent FMB RFD together with PRF to the adjacent DRG. The patients were retrospectively analyzed in terms of age, gender, pre-procedure symptom duration, history of previous back surgery, FMB RFD and DRG PRF level and side, and numerical rating scale scores immediately before and at 1, 3, and 6 months after the procedure, and subjective pain reduction at 6 months post-treatment. Treatment success was defined as ≥50% subjective pain reduction at 6 months.
Results: A total of 19 women and 8 men with a mean age of 57.7±12.4 years were analyzed. Twenty patients (74.1%) had no prior history of low back surgery. The success rate of the procedure in terms of subjective pain reduction at 6 months was 82.5% (n=25). The subjective percentage of pain reduction at post-procedure 6 months was significantly lower in patients with a pre-procedure symptom duration of 12 months or longer compared to those whose pre-procedure symptom duration was <12 months (p=0.04).
Conclusion: Our study results show that the analgesic efficiency of DRG PRF added to FMD RFD treatment can be increased in patients with short symptom durations.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Karmaþýk omurga cerrahisi sonrasý ilaç yan etkilerini azaltmak ve anesteziden çýkýþý kolaylaþtýrmak amacýyla çeþitli yöntemler önerilmiþtir. Bu yöntemlerden biri daha az çalýþýlmýþ olan ESPB’dir. Bu yüzden, bu çalýþmayý ESPB’nin bel omurgasý cerrahisinde anestezik ilaç kullanýmý üzerindeki etkinliðini deðerlendirmek amacýyla yürüttük.
Gereç ve Yöntem: Bu çalýþmada, bel omurgasý füzyon cerrahisi geçiren 70 hasta incelendi. Hastalar rastgele iki gruba ayrýldý: Bilateral ESPB uygulanan olgu grubu (n=35) ve kontrol grubu (n=35). Standart anestezi protokollerinden sonra, her iki grupta anestezi isofluran ile sürdürüldü. Ameliyat sýrasýndaki isofluran ve perioperatif opioid tüketimi kaydedildi. Ýstatistiksel analiz SPSS yazýlýmý versiyon 21 kullanýlarak yapýldý.
Bulgular: Olgu grubunda intraoperatif fentanil kullanýmý kontrol grubuna göre anlamlý derecede düþüktü (14.29±21.5 ve 65.96±73.33 µg, p<0.001). Ayrýca, müdahale grubunda isofluran tüketimi kontrol grubuna göre anlamlý derecede daha düþüktü (20.71±5.02 ve 28.83±8.68 mL, p<0.001). Ayrýca, olgu grubunda çýkýþ süresi kontrol grubuna göre anlamlý derecede daha kýsaydý (8.49±4.30 dakika ve 15.00±4.94, p<0.001). Cerrahi sonrasý bir saatte anestezi bakým ünitesinde, olgu grubunun fentanil dozu ve aðrý skorlarý kontrol grubuna göre anlamlý derecede düþüktü (sýrasýyla, p=0.030 ve <0.001).
Sonuç: Ultrason eþliðinde ESPB, cerrahi sýrasýnda ve sonrasýnda anesteziklerin tüketimini azaltarak bel omurgasý cerrahisi (füzyon) için etkili bir bölgesel anestezi/analjezi yöntemidir.

Objectives: To reduce the drug side effects and facilitate the emergence from anesthesia after complex spine surgery, various methods have been proposed. One of these methods is ESPB, which has been less studied. Hence, we conducted this study to evaluate the effectiveness of ESPB on the use of anesthetic drugs in lumbar spine surgery.
Methods: In this study, 70 patients undergoing lumbar spine fusion surgery were studied. Patients were randomly divided into two groups: the case group (n=35), in which bilateral ESPB was done, and the control group (n=35). After standard anesthesia protocols, anesthesia was maintained with isoflurane in both groups. Intraoperative isoflurane and perioperative opioid consumption were recorded. Statistical analysis was performed using SPSS software version 21.
Results: Intraoperative use of fentanyl in the case group was significantly lower than the control group (14.29±21.5 vs. 65.96±73.33 µg, p<0.001). Furthermore, isoflurane consumption in the intervention group compared to the controls was significantly lower (20.71±5.02 versus 28.83±8.68 mL, p<0.001). Moreover, the emergence time was significantly shorter in the case group than in the control group (8.49±4.30 minutes versus 15.00±4.94, p<0.001). In the post-anesthesia care unit 1 h after surgery, the pain scores in the case group were significantly lower than the controls (p<0.001).
Conclusion: ESPB under ultrasound guidance is an effective method of regional anesthesia/analgesia for lumbar spine surgery (fusion) by decreasing the consumption of anesthetics during and following the surgery.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Pregabalin, ilaca dirençli epilepside kullanýlmaktadýr. Ayrýca aðrýlý sendromlarda analjezik etkisi vardýr. Epilepsi ve nöropatik aðrýsý olan hastalarda depresyon ve anksiyete yaygýn þekilde görülmektedir. Pregabalin, anksiyolitik ve antidepresan ilaçlarla sýk sýk birlikte kullanýlmaktadýr. Bu çalýþmada, pregabalinin antidepresan ve anksiyolitik etkilerinin araþtýrýlmasý, bu etkilerinin diðer antidepresan ve anksiyolitik ilaçlarla ve kombine kullanýmlarla karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmamýzda Wistar Albino sýçanlar kullanýldý ve pregabalin (5, 10, 20, 40 mg/kg), amitriptilin, fluoksetin, ketamin ve diazepam, ayrýca bu ilaçlarýn pregabalin 20 mg/kg ile kombinasyonlarý uygulandý. Yükseltilmiþ artý labirent, zorlu yüzdürme ve lökomotor aktivite testleri yapýldý.
Bulgular: Yükseltilmiþ artý labirent testinde pregabalin-10, 20, 40, amitriptilin, fluoksetin ve diazepamýn açýk kolda kalýnan süreyi uzattýðý tespit edildi. Pregabalin 20+fluoksetin kombinasyonunun, pregabalin 20’ye kýyasla süreyi uzattýðý saptandý. Zorlu yüzdürme testinde pregabalin dozlarýnýn hareketsiz kalma süresini uzattýðý belirlendi. Amitriptilin, fluoksetin, diazepam ve ketaminin ise kontrole ve pregabalin dozlarýna kýyasla süreyi kýsalttýðý tespit edildi. Pregabalin 20’nin, fluoksetin dýþýndaki ilaçlarla birlikte kullanýldýðýnda ise hareketsiz kalma süresinin üzerindeki etkisinin tersine döndüðü görüldü. Lökomotor aktivite testinde, pregabalin 20, amitriptilin, ketamin ve diazepamýn mesafeyi azalttýðý saptandý.
Sonuç: Pregabalinin tüm dozlarýnda depresan etkisi ve doza baðlý olarak anksiyolitik etkisi tespit edildi. Pregabalinin; amitriptilin, ketamin ve diazepam ile kombine kullanýldýðýnda bu ilaçlarýn antidepresan etkilerini tersine çevirdiði saptandý. Bu nedenle pregabalin kullanan hastalarda amitriptilin yerine fluoksetinin kullanýlabileceðini düþünmekteyiz. Pregabalinin diðer ilaçlarla kombine kullanýmý ilaç etkileþimi açýsýndan da deðerlendirilmelidir. Bu sonuçlar ayný zamanda farmakoekonomi açýsýndan da dikkate deðerdir.

Objectives: Pregabalin (PGB) is used in drug-resistant epilepsy. Also, it has analgesic effects in painful syndromes. Depression and anxiety are commonly seen in epilepsy and neuropathic pain patients. PGB is often combined with anxiolytics and antidepressants. We aimed to investigate the antidepressant and anxiolytic effects of PGB and compare its effects with those of antidepressant and anxiolytic drugs and their combined use.
Methods: Wistar Albino rats were used, and PGB (5, 10, 20, and 40 mg/kg), amitriptylin (AMT), fluoxetine (FLX), ketamine (KET), and diazepam (DZM), as well as combinations of PGB (20 mg/kg) with AMT, FLX, KET, and DZM, were administered. Elevated plus maze, forced swimming, and locomotor activity tests were performed.
Results: In the elevated plus maze, PGB10, 20, 40, AMT, FLX, and DZM increased open arm time. The PGB20+FLX combination increased compared to PGB20. In forced swimming, PGB doses increased immobility time. AMT, FLX, DZM, and KET decreased compared to control and PGB doses. Other combinations of PGB20 reversed immobility time, except FLX. In locomotor activity, PGB20, AMT, KET, and DZM decreased distance.
Conclusion: PGB had a depressant effect in all doses and a dose-dependently anxiolytic effect. In combinations of PGB with AMT, KET, and DZM, it reversed their antidepressant effects. We assumed FLX could be preferred instead of AMT in patients using PGB. When PGB is used in combination, drug interactions should be considered. These results are also very remarkable in terms of pharmacoeconomics.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Bu çalýþmanýn amacý, kanser hastalarýnýn aðrý inançlarý ve iliþkili faktörleri belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Tanýmlayýcý ve analitik tipteki çalýþma, Ocak 2019–Haziran 2019 tarihlerinde 100 birey ile tamamlandý. On sekiz yaþ ve üstündeki, kemoterapi tedavisi almakta olan ve çalýþmaya katýlmayý kabul eden bireyler çalýþmaya dahil edildi. Veriler, hasta bilgi formu, aðrý deðerlendirme formu ve Aðrý Ýnançlarý Ölçeði kullanýlarak toplandý.
Bulgular: Regresyon analizi sonuçlarýna göre sinirli davrananlarýn psikolojik inanç puanlarý istatistiksel olarak sakin davranan-lardan 0,408 puan fazla bulundu. Organik inançlar puanlarý istatistiksel olarak; okuryazar ve ilköðretim mezunlarýnda üniversite mezunlarýna göre sýrasýyla 0,814 puan ve 0,599 puan, geliri giderden az olanlarda gelir giderle dengeli olanlara göre 0,372 puan, son altý ay aðrý yaþayanlarda yaþamayanlara göre 0,414 puan, aðrý kontrolünde nonfarmakolojik yöntem kullanmayanlarda kullananlara göre 0,561 puan, aðrýyý sözel ifade edenlerde aðrýsý olduðunu söylemeyenlere göre 0,447 puan fazla bulundu.
Sonuç: Çalýþmadan elde edilen sonuçlar doðrultusunda, kanser hastalarýnda aðrý yönetiminin baþarýlý olabilmesi için aðrý inançlarýnýn ve etkileyen faktörlerin göz önünde bulundurularak, biliþsel-davranýþçý yöntemlerle, öz yönetim ve öz yeterliliði geliþtirecek eðitimlere yer verilmesi önerilmektedir.

Objectives: The aim is to determine the pain beliefs and related factors of cancer patients.
Methods: The study was designed as a descriptive and analytical type. It was completed between January and June 2019 with 100 individuals who were 18 years of age or older, who were receiving chemotherapy, and who agreed to participate in the study. Data were collected using a patient information form, a pain assessment form, and the Pain Beliefs Scale.
Results: In the results of the regression analysis, the psychological belief scores of those who acted nervously were statistically 0.408 points higher than those who acted calmly. Organic beliefs scores were statistically 0.814 points and 0.599 points higher in basically literate and primary school graduates, respectively, compared to university graduates. They were 0.372 points higher for those whose income was less than their expenditure compared to those whose income was balanced with their expenditure, 0.414 points higher in those who had experienced pain in the last 6 months compared to those who had not, and 0.561 points higher in those who did not use non-pharmacological methods in pain control compared to those who did. Those who expressed pain verbally were found to have points that were 0.447 higher than those who did not say they had pain.
Conclusion: Based on the results obtained, it is recommended that cancer patients be given training that will improve self-management and self-efficacy with cognitive-behavioral methods, taking into account their pain beliefs and affecting factors, in order for them to be successful in pain management.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Bu çalýþmada, laparoskopik kolesistektomi ameliyatlarýnda ameliyat sonrasý aðrýyý azaltmak için uygulanan transversus abdominis plan bloðunun, ultrasonografi ve laparoskopi ile uygulanmasýnýn etkinliðinin karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Laparoskopik kolesistektomi operasyonu yapýlan 170 hasta üç gruba ayrýldý. Hastalara transversus abdominis plan bloðu Grup L’de laparoskopiyle, Grup U’da ultrasonografiyle uygulanýrken kontrol grubunda (Grup K) transversus abdominis plan bloðu uygulanmadý. Transversus abdominis plan bloðu için bilateral subkostal 15 mL %0,5 bupivakain kullanýldý. Hastalarýn demografik verileri ve hemodinamik parametreleri, ameliyat ve anestezi süresi, postoperatif ilk analjezik ihtiyacýnýn zamaný, görsel analog skala skorlarý, ilk gaz ve gaitayý çýkarma süresi, bulantý ve kusma derecesi ile Türkçe gözden geçirilmiþ Amerikan Aðrý Derneði Hasta Sonuçlarý Anketi (APS-POQ-R-T) skorlarý kaydedildi.
Bulgular: Gruplar arasýnda yaþ, cinsiyet ve ASA skorlarý açýsýndan istatistiksel olarak anlamlý bir fark gözlenmedi, beden kitle indeksi Grup U’da diðer gruplara göre daha yüksek saptandý (p<0,05). Kontrol grubunda diðer iki gruba göre tüm zamanlarda görsel analog skala skoru anlamlý yüksek bulundu (p<0,001). Grup U’da postoperatif birinci ve 12. saatlerde görsel analog skala ölçümleri Grup L’ye göre daha yüksek tespit edildi (p<0,001). Gruplar arasýnda ameliyat süresi ve anestezi süresi farklý idi (p=0,001). Görsel analog skala ölçümlerinin yüksek seyrettiði Grup K’da, APS-POQ-R-T ile operasyon sonrasý 24. saatte ölçülen aðrýnýn þiddeti yüksek, uyku kalitesi ve hasta memnuniyeti düþük bulundu.
Sonuç: Laparoskopik kolesistektomi operasyonlarýnda; ultrasonografi ve laparoskopi yardýmýyla transversus abdominis plan bloðu uygulanmasý postoperatif aðrý tedavisinde etkindir. Laparoskopi ile transversus abdominis plan bloðu uygulamasý cerrahi iþlem sýrasýnda ek bir hazýrlýk ve ekipman gerektirmemesi nedeniyle kolay uygulanabilir ve ultrasonografi cihazýnýn bulunmadýðý durumlarda tercih edilebilir.

Objectives: This study aims to compare the effectiveness of the Transversus Abdominis Plane (TAP) block applied to reduce postoperative pain in laparoscopic cholecystectomy surgery by ultrasonography (USG) and laparoscopy.
Methods: A total of 170 patients who underwent laparoscopic cholecystectomy were divided into three groups. Group L received TAP block by laparoscopy, Group U received TAP block by USG, and the control group (Group C) did not receive TAP block. Bilateral subcostal 15 mL 0.5% bupivacaine was used for the TAP block. We recorded patients’ demographic data and hemodynamic parameters, surgery time, anesthesia time, time of first postoperative analgesic need, visual analog scale (VAS) scores, time to first flatulence and stool, degree of nausea-vomiting, and the Turkish Revised American Pain Society Patient Outcome Questionnaire (APS-POQ-R-T) scores.
Results: We observed no statistically significant differences between the groups in terms of age, gender, or American Society of Anesthesiologists scores, and body mass index was higher in Group U compared to the other groups (p<0.05). The VAS score was significantly higher in the control group at all times compared to the other two groups (p<0.001). VAS measurements were higher in Group U at postoperative 1st and 12th h compared to Group L (p<0.001). Surgery time and anesthesia time were significantly different between the groups (p=0.001). Group C showed high VAS scores, high pain severity by APS-POQ-R-T at the 24th postoperative hour, and low sleep quality and patient satisfaction.
Conclusion: For laparoscopic cholecystectomy surgery, applying TAP block with the help of USG is effective in postoperative pain management. Applying TAP block with laparoscopy is easy since it does not require additional preparation or equipment during the procedure and may be preferred in the absence of a USG device.

Abstract | Full Text PDF

Kýrmýzý kulak sendromu; epizodik tek taraflý kulak aðrýsý, kýzarýklýk ve yanma hissi ile karakterize, etyolojisi tam olarak bilinmeyen nadir bir bozukluktur. Otuz bir yaþýndaki erkek hasta sol yüz yarýmýnda yanma, karýncalanma ve elektrik çarpmasý þeklinde ortaya çýkan ve beþ saate kadar uzayabilen baþ aðrýsý þikayeti ile kliniðimize baþvurdu. Önceki medikal tedavilere yanýt vermemiþ olan hastaya intranazal yolla lidokain %10 ve floroskopi rehberliðinde stellat ganglion blokajý tedavileri sýrasýyla uygulandý. Hasta bahsi geçen giriþimsel aðrý tedavilerine de yanýt vermedi. Kýrmýzý kulak sendromunun trigeminal otonomik sefaljilerle benzer patofizyolojik özellikleri paylaþtýðý görüþünden yola çýkarak, hasta yüksek doz intravenöz metilprednizolon ile tedavi edildi ve takip eden altý ay süresince aðrýsýz olarak izlendi. Geç baþlangýçlý kýrmýzý kulak sendromunun geçiþ tedavisinde, yüksek doz steroidler iyi birer alternatif olarak deðerlendirilebilir.

Red ear syndrome (RES) is a rare condition of unknown etiology characterized by episodic attacks of unilateral ear pain, redness, and burning sensation. A 31-year-old male patient was admitted to our clinic with a severe headache reaching up to 5 h, presenting with short bursts of electric shock-like sensation, burning, and tingling in the left side of his face. The patient was unresponsive to previous medical treatments. Lidocaine 10% through the intranasal route for sphenopalatine ganglion and stellate ganglion blockade under the guidance of fluoroscopy also failed. Given that the Red-Ear syndrome shares similar pathophysiological pathways with trigeminal autonomic cephalalgias, the patient was treated with high-dose intravenous methylprednisolone, and since then, he has been symptom-free for 6 months. High-dose steroid therapy might be a good alternative in late-onset RES as a transition treatment.

Abstract | Full Text PDF

Trigeminal nevralji, trigeminal sinirin bir veya daha fazla dalýnýn daðýlým alanýnda ani, genellikle tek taraflý, çok kýsa süreli batýcý ve tekrarlayan aðrý olmasý durumudur. Ýdiyopatik intrakraniyal hipertansiyon ikincil bir nedene baðlý olmayan ve normal beyin omurilik sývýsý bileþimi ile birlikte olan kafa içi basýnç artýþýdýr. Sýk olmamakla birlikte idiyopatik intrakraniyal hipertansiyon ve trigeminal nevralji birlikteliði de gösterilmiþtir. Bu yazýda, nadir olarak görülen trigeminal nevralji ve idiyopatik intrakraniyal hipertansiyon birlikteliðinin saptandýðý bir olgunun sunulmasý amaçlandý. Elli altý yaþýnda kadýn hasta, yüzünün sað tarafýnda þimþek çakmasý þeklinde aðrý þikayeti ile kliniðimize baþvurdu. Öyküsünde sekiz yýl önce dýþ merkezde trigeminal nevralji tanýsý aldýðýný belirten hastanýn sað mandibuler sinir dermatomuna uyan bölgede þimþek çakmasý karakterinde, görsel aðrý skoru 8 olan aðrýsýnýn olduðu, aðrý ataklarýnýn 1–2 dakika sürdüðü, gün içinde 15–20 defa tekrarladýðý öðrenildi. “Constructive Interference in Steady State (CISS)” sekansý kraniyal manyetik rezonans görüntülemede bilateral perioptik beyin omurilik sývýsý mesafesinde hafif belirginleþme, meckel cavelerde belirginleþme ve boþ sella görünümü bulgularý mevcut olup bulgular intrakraniyal hipertansiyon ile uyumlu saptandý. Hastaya kliniðimizde yapýlan deðerlendirmeler sonucunda; bu bulgular eþliðinde trigeminal nevralji ya da trigeminal nöropatiye eþlik eden idiyopatik intrakraniyal hipertansiyon tanýsý konuldu. Sonuç olarak, trigeminal nevralji tanýsý alan hastalarda idiyopatik intrakraniyal hipertansiyon birlikteliðinin olabileceði akýlda tutulmasý gereken bir durumdur. Ayrýca idiyopatik intrakraniyal hipertansiyon tanýsý olan hastalarda da diðer kraniyal sinirler kadar olmasa da trigeminal sinirin etkilenebileceði akýlda tutulmalýdýr. Kraniyal manyetik rezonans görüntüleme gibi ayýrýcý tanýda yeri olan ileri görüntüleme tetkiklerinin kullanýlmasý, ek bir patolojinin atlanmasýný önleyebilir.

Trigeminal neuralgia (TN) is the condition of sudden, usually unilateral, very short-lasting, stinging, and recurrent pain in the distribution area of one or more branches of the trigeminal nerve. Idiopathic intracranial hypertension (IIH) is an increase in intracranial pressure associated with normal cerebrospinal fluid composition that is not due to a secondary cause. Although not frequent, the association of IIH and TN has also been reported. We aimed to present a rare case report in which TN is concomitant with IIH. A 56-year-old female patient was admitted to our clinic with the complaint of jabbing pain that may feel like an electrical shock on the right side of her face. In the patient’s history, she was diagnosed with TN 8 years ago. She had a lightning-flashing pain in the area corresponding to the right mandibular nerve dermatome. Her pain attacks lasted 1–2 min, and recurring 15–20 times during the day. In the CISS sequence cranial MRI, bilateral perioptic CSF distance showed mild prominence, prominence in Meckel caves, and empty sella appearance features. These findings were found to be compatible with intracranial hypertension. As a result,based on these findings, the patient was diagnosed with TN or trigeminal neuropathy accompanying IIH. While patients diagnosed with TN may be associated with IIH, also trigeminal nerve may be affected, although not as much as other cranial nerves in patients with a diagnosis of IIH. The use of cranial MRI may prevent an additional pathology to be missed.

Abstract | Full Text PDF

Post herpetik nevralji, herpes zosterin en sýk görülen kronik komplikasyonudur ve enfeksiyonlarla iliþkili en sýk görülen aðrý sendromudur. Post herpetik nevraljide medikal ve giriþimsel tedavi seçenekleri bulunmaktadýr ve bazý hastalar öncelikle tercih edilen medikal tedavilere dirençli olabilmektedir. Bu durum hastanýn yaþam kalitesini oldukça olumsuz etkilemektedir. Özellikle medikal tedavilerin etkin olmadýðý, hepatotoksisite ve nefrotoksisite gibi sistemik yan etkilerin ortaya çýktýðý hastalarda giriþimsel tedaviler ön plana çýkmaktadýr. Erektör spina plan bloku son zamanlarda tanýmlanan ultrasonografi eþliðinde uygulanan bir rejyonel anestezi tekniðidir. Bu çalýþmada, torakal herpes zoster sonrasý post herpetik nevralji geliþen ve üç aylýk sürede uygulanan medikal tedavilere beklenen yanýt alýnamayan beþ hastada metilprednizolon ve bupivakain ile erektör spina plan bloku uygulandý ve aðrý þiddeti sayýsal aðrý derecelendirme ölçeði ile deðerlendirildi. Steroid ve anestezikler ile yapýlan erektör spina plan blokunun, post herpetik nevralji tedavisinde oldukça hýzlý ve uzun etkili, hastanýn yaþam kalitesini yükselten, yan etkisi düþük ve ucuz bir tedavi seçeneði olduðunu vurgulamak istiyoruz.

Post-herpetic neuralgia (PHN) is the most common chronic complication of herpes zoster and the most common pain syndrome associated with infections. There are medical and interventional treatment options in PHN, and some patients may be resistant to the preferred medical treatments. This situation negatively affects the quality of life of the patient. Interventional treatments come to the fore, especially in patients in whom medical treatments are not sufficient, and systemic side effects such as hepatotoxicity and nephrotoxicity occur. Erector spinal plane block (ESPB) is a recently described ultrasound-guided regional anesthesia technique. It is especially used to prevent post-operative pain due to trunk surgeries. In this study, ESPB was administered with methylprednisolone and bupivacaine in five patients who developed PHN after thoracic herpes zoster and did not have an expected response to three-month medical treatments. Pain severity was assessed using the Numerical Pain Rating Scale. We want to emphasize that ESPB, which is applied with steroids and anesthetics, is a speedy and longacting treatment option that increases the quality of life of the patient, has low side effects, and is a cost-effective treatment option.

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF