Omurga cerrahisi giriþimlerinde son yýllarda bir artma eðilimi mevcuttur. Omurga cerrahisi sonrasý postoperatif kronik aðrý; omurilikteki bazý bölümlerin veya sinirlerin basý altýnda kalmasýna baðlý; omurgadaki hasar veya instabiliteye baðlý geliþebilir; ya da inflamasyon, infeksiyon ve tümör’ ün yol açtýðý uzamýþ nosisepsiyona baðlý olabilir. Cerrahi giriþim sonrasýnda 3 – 6 aydan fazla süren aðrý postoperatif kronik aðrý olarak tanýmlanabilir. Herhangi bir tipteki kronik aðrý ile baþetmek oldukça zordur. Kronik postoperatif aðrý: non- steroid antiinflamatuar ilaçlarla, paracetamol, antikonvülzanlar ve sinir bloklarý, santral bloklarla tedavi edilebilir.

There has been an increasing trends in the procedures of spine surgery in recent years. Postoperative chronic pain in spine surgery can be caused by damage or instability of spinal column; pressure on nerves or segment of spinal cord; or can be due to long lasting nociception caused by inflammation, infection or tumour. Pain that lasts longer than 3 - 6 months after surgery can be define as postoperative chronic pain. The incidence of postoperative chronic pain after surgical procedures, was between 10- 50 %. Coping with any type of chronic pain is quite difficult. Chronic postoperative pain can be treated with: NSAIDs, paracetamol, opioids, anticonvulsants and invasive technics such as nerve blocs, central blocs.

Abstract | Full Text PDF

Giriþ: Kronik GTBA’nýn geliþiminden periferal ve santral nosiseptif mekanizmalar sorumludur. Kronik GTBA’nýn akut tedavisinde analjezikler; koruyucu tedavisinde ise antidepresanlar kullanýlmakla birlikte, yeni tedavi seçeneklerinin sunulduðu çalýþmalara da ihtiyaç vardýr. Çalýþmamýzýn amacý, perikranial hassasiyet ile iliþkili kronik gerilim tipi baþ aðrýlý hastalarda Botulinum Nörotoksin Tip A (BoNTA) uygulamasýnýn aðrý þiddeti ve aðrý sýklýðý, üzerine etkisini incelemektir.

Gereç ve Yöntem: Perikranial hassasiyeti olan 14 kronik GTBA’lý hasta çalýþmaya alýndý. Her hastanýn perikranial kaslarýna toplam 50 ünite Botox® enjeksiyonu (iki taraflý olmak üzere frontal kaslara 5; temporal kaslara 5; servikal bölgede semispinalis capitis, splenius capitis ve trapezius kaslarýna 5’er ünite) uygulandý. Uygulama öncesinde ve uygulama sonrasý 2. ve 4. aylarda her hastanýn VAS (Görsel Analog Skalasý) ile aðrý þiddetleri ve bir ay içerisindeki aðrýlý gün sayýsý kaydedildi.

Bulgular: Hastalarýn tedavi öncesi bir ay içindeki aðrýlý gün sayýsý 19.57±3.25 gün iken tedavi sonrasý 2. ayda 15.28±4.37 gün, 4. ayda 15.78±3.90 gün idi. Aðrý þiddeti tedavi öncesinde 65.71±9.16 iken tedavi sonrasý 2. ayda 50.71±13.56 ve 4. ayda 54.28±10.35 idi. Tedavi sonrasý 2. ayda bir ay içerisindeki aðrýlý gün sayýsý ve aðrý þiddeti tedavi öncesine göre istatistiksel olarak anlamlý düzeyde düþmüþ idi (p<0.05). Bu istatistiksel anlamlýlýk 4. ayda da devam etmekte idi (p<0.05).

Sonuç: Perikranial hassasiyeti olan KGBT hastalarýnda, BoNT-A uygulamasý etkili tedavi olabilir.

Introduction: Both peripheral and central nociceptive mechanisms are responsible in chronic TTH. Analgegics are used in the acute treatment of chronic TTH and antidepressants are used in prophylactic treatment. However, further studies are needed to bring out new treatment options. The aim of our study is to investigate the effectiveness of Botulinum Neuro-toxin Type-A (BoNTA) in the treatment of chronic TTH associated with pericranial tenderness (PT).

Materials and methods: 14 patients with chronic TTH with PT were included in the study. 50 units Botox® injection was applied to the pericranial muscles (5 units for each muscles bilaterally: frontal, temporal, semispinalis capitis, spenius capitis and trapezius muscles) for each patient. Severity of headache was evaluated by VAS (Visual Analogue Scale) and number of days with headache per month were recorded before treatment and 2nd and 4th months after treatment.

Findings: Number of days with headache per month were 19.57±3.25 before treatment, 15.28±4.37 at the 2nd month after treatment and 15,78±3,90 at the 4th month after treatment. Severity of headache was 65.71±9.16 before the treatment, 50.71±13.56 at the 2nd month after treatment and 54.28±10.35 at the 4th month after treatment (p<0.05). Frequency and severity of headache before treatment were significantly decreased at the 2nd month after treatment and this significance continued at the 4th month after treatment (p<0.05).

Result: BoNTA treatment may be usefull in the treatment of patients with chronic TTH associated with PT.

Abstract | Full Text PDF

Giriþ ve amaç: Ýntraoperatif remifentanil kullanýmýnda akut opioid toleransýna baðlý olarak postoperatif aðrý, opioid tüketimi ve insizyon cevresinde hiperaljezi artmaktadýr. Bu çalýþmada amacýmýz, remifentanile baðlý geliþen postoperatif hiperaljezinin önlenmesinde magnezyumun etkinliðini deðerlendirmektir.
Materyal-Metot: Abdominal histerektomi planlanan ASA I-II grubu 60 olgu çalýþmaya alýndý ve randomize olarak 2 gruba ayrýldý Anestezi öncesi grup I’e (kontrol) serum fizyolojik, grup II’ ye (magnezyum) 50 mg/kg magnezyum (10 dk) i.v. uygulandý. Anestezi indüksiyonu 1µg/kg remifentanil ve 4-5 mg/kg tiopental, idamesi 0,4 µg/kg/dk remifentanil ve 0,5 MAK sevofluran ile saðlandý. Sevofluran konsantrasyonu otonomik cevaplara göre titre edildi. Operasyon sonlanmadan 30 dakika önce 0.15 mg/kg i.v morfin, cerrahinin sonunda ise olgulara i.v Hasta Kontrollü Analjezi (HKA) cihazý ile tramadol uygulandý. Aðrý skoru, tramadol isteði ve sunumu postoperatif 2, 4, 6, 12, 24 ve 48. saatlerde deðerlendirildi. Total tramadol tüketimi 24.ve 48. saatlerde kaydedildi. Periinsizyonel hiperaljezi operasyon öncesi ve postoperatif 24. ve 48. saatlerde. algometre ve elektronik von-Frey ile aðrý eþiði ölçülerek deðerlendirildi.
Bulgular: Aðrý skorlarý ve toplam tramadol tüketimi magnezyum grubunda daha düþük bulundu (p<0.05). Aðrý eþiði 24. ve 48. saatlerde kontrol grubunda daha yüksekti (p<0.05). Yan etkiler açýsýndan gruplar arasýnda fark bulunmadý (p>0.05).
Sonuç: Sonuç olarak preemptif olarak uygulanan magnezyumun, remifentanile baðlý olarak geliþen hiperaljeziyi azaltmaktadýr.

Background: Intraoperative remifentanil administration results in acute opioid tolerance that is manifested by increased postoperative pain, opioid requirement and specifically periincisional hyperalgesia. The aim of this study was to investigate the effect of magnesium in preventing remifentanil-induced hyperalgesia.
Material-Method: This study was performed on 60 (ASA I-II) patients planned for abdominal hysterectomy. Sixty patients were randomized into two equal groups. Before anesthesia, saline solution was given to the patients in group I (control group), 50 mg/kg i.v. magnesium in group II (magnesium group). Anesthesia was induced with 1 µg/kg remifentanil combined with 4-5 mg/kg thiopental and 0.5 mg/kg atracurium, maintained with 0.5 MAC sevoflurane and 0,4 µg/kg/min remifentanil in both groups. Sevoflurane concentration was titrated according to autonomic responses. Thirty minutes before the anticipated end of surgery, a 0.15 mg/kg bolus dose of morphine was intravenously. At the end of surgery, patients received tramadol i.v via a PCA device. Pain score, tramadol demand and delivery were assessed at 2, 4, 6, 12, 24 h after surgery. Total tramadol consumption were recorded for 24-48 h after surgery. Periincisional hyperalgesia was assessed by measuring pain threshold to pressure by using an algometer and electronic von Frey flaments before operation and at 28-48 h postoperatively.
Results: The pain scores and cumulative tramadol consumption were significantly lower in the magnesium group compared with the control group (p<0.05). Pressure and mechanical pain threshold were significantly less at 24-48 h postoperatively in control group than magnesium group. Conclusion: Magnesium administered preemptively reduced remifentanil–induced hyperalgesia.

Abstract | Full Text PDF

Kadýnlarýn hayatlarý boyunca yaþayabilecekleri en þiddetli aðrýlardan biri doðum aðrýsýdýr. Doðum aðrýlarýný dindirmek için günümüzde birçok medikal ve psikolojik yöntem kullanýlmaktadýr. Epidural analjezi yöntemi günümüzde obstetrik analjezi için mevcut en iyi yöntemdir.
Çalýþmamýz; Saðlýk Bakanlýðý Ýstanbul Eðitim ve Araþtýrma Hastanesi, Kadýn Hastalýklarý ve Doðum Kliniðine baþvuran, vajinal doðum planlanan, doðum eylemi baþlamýþ ve servikal dilatasyonu 3-6 cm olan ASA-I, 60 gebede yapýldý.
Hasta kontrollü epidural analjezi yöntemi uygulanarak düþük dozda fentanil ile kombine edilen bupivakain 30 gebeye uygulandý (Grup B), Ayný yöntemle uygulanan düþük dozda fentanil ile kombine edilen levobupivakain 30 gebeye uygulandý (Grup L). Her iki grup arasýnda anne ve fetüs üzerine hemodinamik parametreler, doðum eylemi seyri, aðrý þiddeti ve yeni doðan üzerine etkileri ve anne memnuniyeti karþýlaþtýrýldý.
Çalýþmamýzda gruplar arasýnda motor blok geliþimi açýsýndan fark saptanmaz iken duyusal blok 15, 30, 45 ve 90'ýncý dakikalarda grup L'de daha az gözlendi. Ayrýca 5.dk aðrý skoru (VAS) grup L'de daha düþük bulundu. Diðer zamanlardaki VAS deðerleri gruplar arasýnda benzerdi.
Sonuç olarak; % 0,125 bupivakain veya % 0,125 levobupivakain kullanýlarak yapýlan hasta kontrollü epidural anljezi yöntemiyle benzer yan etki sýklýðý ile yeterli doðum analjezisi saðlanmaktadýr. Her iki lokal anestezik ilacýnda doðum analjezisinde güvenli olarak kullanýlabileceði sonucuna varýldý.

The labor pain is one of the most severe pains that a woman could ever be suffered. Today, many medical and psychological methods are used in an effort to reduce labor pain.Epidural analgesia is the best current method used for the purposes of obstetric analgesia.
The study was carried out on 60 ASA-I pregnant women whose 3 to 6 cm of cervical dilatation, treated in Health Ministry Istanbul Education and Research Hospital, Gynecology and Obstetrics Clinic, within vaginal labor process.
With use of patient controlled epidural analgesia method, the bupivacaine combined with low dose fentanyl were administered to 30 pregnant women (Group B). Levobupivacaine, combined with low dose fentanyl applied with the same method was administered to another 30 pregnant women (Group L). Between the two groups, the hemodynamic parameters on the mother and fetus, the course of the labor process, severity of pain, its influences on newborn and mother satisfaction were compared.
In our study, there was no difference as to motor block development between groups, but the sensory block was monitored less in group L at the minutes 15, 30, 45 and 90. Furthermore, the 5 minutes pain score was found lower in group L. The VAS values at the other times were similar between groups.
In conclusion, with the usage of 0.125% bupivacaine or 0.125% levobupivacaine, sufficient labor analgesia is achieved with patient controlled epidural analgesia method at the same side effect frequency. Consequently, both local analgesic medicines are seemed to be safely used in labor analgesia.

Abstract | Full Text PDF

Kanser tedavisinde sýk sýk venöz giriþ yapýlmasý, tedavinin uzun süreli olmasý, sklerozan ajanlarýn kullanýlmasý ve fazla miktarda sývý verilmesi nedeni ile son yýllarda tedavilerinin uygulanmasýnda santral venöz giriþ araçlarýnýn rolü artmýþtýr. Kemoterapi portlarý göðüs veya koldaki ven içersine cerrahi olarak yerleþtirilen ince, yumuþak, plastik tüplerdir. Port kateteri büyük ölçülere sahip deðildir ve oldukça fazla avantaj saðlamaktadýr. Bununla birlikte kateterlerin infeksiyon, tromboz, mekanik bozukluk, pnömotoraks, arterial yaralanma gibi riskleri vardýr Bu çalýþmada Aralýk 2006-Kasým 2008 tarihleri arasýnda kliniðimizde subklavyen ven aracýlýðý ile kalýcý kateterizasyon uygulanan 82 olgu retrospektif olarak deðerlendirildi. Takýlan 82 kateterin 3(%3.66)’ünde port týkanmasý, 2(%2.44)’sinde infeksiyon, 1(%1.22)’inde damar dýþýna migrasyon, 1(%1.22)’de de kateterde yýrtýlma ile birlikte olan komplikasyonlar tespit edildi.
Sonuç olarak; deneyimli kiþiler tarafýndan yapýlmasý koþuluyla venöz port takýlmasýnýn güvenli ve konforlu bir yöntem olduðu kanýsýndayýz.

Kanser tedavisinde sýk sýk venöz giriþ yapýlmasý, tedavinin uzun süreli olmasý, sklerozan ajanlarýn kullanýlmasý ve fazla miktarda sývý verilmesi nedeni ile son yýllarda tedavilerinin uygulanmasýnda santral venöz giriþ araçlarýnýn rolü artmýþtýr. Kemoterapi portlarý göðüs veya koldaki ven içersine cerrahi olarak yerleþtirilen ince, yumuþak, plastik tüplerdir. Port kateteri büyük ölçülere sahip deðildir ve oldukça fazla avantaj saðlamaktadýr. Bununla birlikte kateterlerin infeksiyon, tromboz, mekanik bozukluk, pnömotoraks, arterial yaralanma gibi riskleri vardýr Bu çalýþmada Aralýk 2006-Kasým 2008 tarihleri arasýnda kliniðimizde subklavyen ven aracýlýðý ile kalýcý kateterizasyon uygulanan 82 olgu retrospektif olarak deðerlendirildi. Takýlan 82 kateterin 3(%3.66)’ünde port týkanmasý, 2(%2.44)’sinde infeksiyon, 1(%1.22)’inde damar dýþýna migrasyon, 1(%1.22)’de de kateterde yýrtýlma ile birlikte olan komplikasyonlar tespit edildi.
Sonuç olarak; deneyimli kiþiler tarafýndan yapýlmasý koþuluyla venöz port takýlmasýnýn güvenli ve konforlu bir yöntem olduðu kanýsýndayýz.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Spring -Loaded enjektör (SL), epidural aralýða girildiðinde diðer geleneksel tekniklere göre daha objektif bulgu veren bir direnç kaybý enjektörüdür. Bu çalýþmanýn amacý elektif transüretral rezeksiyon prosedürlerinde epidural blok uygulanan hastalarda SL enjektör, konvansiyonel direnç kaybý (DK) enjektörü ve asýlý damla (AD) tekniklerini epidural aralýk bulma süresi ve postepidural bel aðrýsý sýklýðý açýsýndan karþýlaþtýrmaktýr.
Gereç ve Yöntem: Bu çalýþmada elektif transüretral rezeksiyon yapýlacak olan 60 hasta yer aldý. Hastalar randomize olarak üç gruba ayrýldý. Epidural blok birinci grupta SL enjektörü ile (n=20), ikinci grupta DK enjektörü ile (n=20), üçüncü grupta AD ile (n=20)uygulandý. Tüm hastalarda epidural aralýðý bulma süresi, giriþim sayýsý, dural ponksiyon sýklýðý ve bel aðrýsý insidansý operasyon boyunca ve operasyon sonrasý 4 hafta boyunca deðerlendirildi.
Bulgular: Epidural aralýðý bulma süresi grup 1’de 29.1±9.16 sn, grup 2’de 45.25±19.58sn; grup 3’de 47.35±11.42sn idi (p<0.001). Giriþim sayýsý, dural ponksiyon sýklýðý ve bel aðrýsý sýklýðý açýsýndan gruplar arasýnda anlamlý fark bulunamadý (p>0.005).
Sonuç: Konvansiyonel DK enjektörü ve AD teknikleriyle karþýlaþtýrýldýðýnda SL enjektörü kullanýldýðýnda epidural aralýk bulma süresinin daha kýsa olduðu bulunmuþtur.

Objectives: The spring-loaded syringe is a loss of resistance syringe that provide a more objective sign that the epidural space has been entered compared with the traditional techniques. The aim of this study was to compare the time required to locate the epidural space and the backache incidence with the spring-loaded (SL), loss of resistance (LOR) and the hanging drop (HD) techniques for epidural blocks in patients undergoing transurethral resection procedure.
Methods: Sixty patients undergoing transurethral resections were enrolled in the study. The patients were randomly assigned to one of three groups. Epidural block was performed in the first group with a spring-loaded syringe (n=20), in the second group with loss-of-resistance syringe (n=20), and in the third group with the hanging drop technique (n=20). The required time to locate the epidural space, the number of attempts, the incidence of dural puncture and the backache incidence were assessed during the procedure and for four weeks after the procedure in all patients.
Results: The required time to locate the epidural space was 29.1±9.16 seconds in Group 1; 45.25±19.58 seconds in Group 2, and 47.35±11.42 seconds in Group 3 (p<0.001). In Group 1this was significantly shorter than the other two groups. There was no significant difference in the number of attempts, the incidence of dural puncture and backache incidence between the three groups (p>0.05).
Conclusion: The use of SL syringe was found to have a shorter time period to locate the epidural space when compared with the LOR syringe and hanging drop technique.

Abstract | Full Text PDF

Meralgia paresthetica is an entrapment mononeuropathy of lateral femoral cutaneous nerve, which results in localized area of paresthesia and numbness on the anterolateral aspect of the thigh. We describe the use of alcohol neurolysis of lateral femoral cutaneous nerve in a 74-year-old female who presented with paresthesia over antero-lateral aspect of her left thigh, which was consistent with meralgia paresthetica. Diagnostic block with local anaesthetic confirmed the diagnosis but only archieved temporary pain relief. Alcohol neurolysis was then offered and patient responded well with no complication. The patient experienced prolonged pain relief at 6-month follow-up, with return of ability to ambulate and perform daily activity. Alcohol neurolysis of lateral femoral cutaneous nerve is safe, effective and able to provide sustained pain relief for recurrent meralgia paresthetica.

Abstract | Full Text PDF

Kifoskolyoz yaþla birlikte artan progresif bir hastalýktýr. Kifoz ve/veya skolyoz, anestezi uygulamalarý sýrasýnda endotrakeal entübasyon güçlüðüne ve rejyonel giriþim tekniklerinin zorlaþmasýna neden olmaktadýr. Bu hastalarda ilerlemiþ yaþýn yanýnda nörolojik defisit ve yürüme güçlüðü gibi deformiteye baðlý direk etkilerle birlikte kardiyopulmoner fonksiyonlarda da önemli bozulmalar görülebilmektedir. Bu olguda, 60 yaþýnda ileri derecede kifoskolyozu olan kadýn hastada sol femur periprostetik kýrýk operasyonu nedeniyle uygulanan kombine spinal epidural anestezi deneyimimizi sunmayý amaçladýk. Hastaya L3-L4 aralýðýndan tek doz 10 mg hiperbarik bupivakain ile spinal anestezi yapýldý ve epidural kateter yerleþtirildi. Hastada cerrahi için yeterli duysal ve motor bloðun saðlandýðý ve duysal bloðun maksimum T6 dermatom seviyesine yükseldiði görüldü. Peroperatif dönemde hastada herhangi bir komplikasyon gözlenmedi ve baþarýlý bir anestezi uygulamasý gerçekleþtirildi. Sonuç olarak, kifoskolyozlu yaþlý bir hastada kombine spinal epidural anestezi uygulamasýnýn hemodinamik ve solunumsal komplikasyonlarýn azaltýlmasý ya da önlenmesi için genel anesteziye iyi bir alternatif olabileceði kanýsýna varýldý.

Kyphoscoliosis is a progressive disease that worsens with age. While applying anesthesia, kyphosis and/or scoliosis can lead to difficulty in both during endotracheal intubation and also performing regional interventional technics. In addition to aging and the direct effects of deformity such as neurological deficities and immobility; deterioration in cardiopulmonary functions can also develop in these patients. In this case, we aimed to report combined spinal epidural anesthesia experience in a 60 year-old woman with advanced kyphoscoliosis who underwent left femur periprostetic fracture operation. Spinal anesthesia was performed through L3-L4 intervertebral space by single dose of 10 mg %0.5 hyperbaric bupivacaine and epidural catheter was taken in for additional anesthesia and postoperative analgesia. Sufficient sensorial and motor block was provided and sensorial block was highen up to T6 dermatome level. There was no complication during the peroperative period and succesful anesthesia was established. Finally we conclude that combined spinal epidural anesthesia is a good alternative to general anesthesia in both reducing and preventing hemodynamic and respiratory complications for an elderly patient with kyphoscoliosis.

Abstract | Full Text PDF