Pregabalinin sıçanlarda antidepresan ve anksiyolitik etkileri ve mekanizmalarının incelenmesi
Şule Aydın1, Cansu Kılıç Tatlıcı1, Mustafa Erhan Çivgin1, Zeynep Gül Yazıcı1, Cafer Yıldırım2, Setenay Dinçer Öner3, Fatma Sultan Kılıç11Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Farmakoloji Anabilim Dalı, Eskişehir, Türkiye2Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Binicilik Meslek Yüksekokulu, Eskişehir, Türkiye
3Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyoistatistik Anabilim Dalı, Eskişehir, Türkiye
Amaç: Pregabalin, ilaca dirençli epilepside kullanılmaktadır. Ayrıca ağrılı sendromlarda analjezik etkisi vardır. Epilepsi ve nöropatik ağrısı olan hastalarda depresyon ve anksiyete yaygın şekilde görülmektedir. Pregabalin, anksiyolitik ve antidepresan ilaçlarla sık sık birlikte kullanılmaktadır. Bu çalışmada, pregabalinin antidepresan ve anksiyolitik etkilerinin araştırılması, bu etkilerinin diğer antidepresan ve anksiyolitik ilaçlarla ve kombine kullanımlarla karşılaştırılması amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda Wistar Albino sıçanlar kullanıldı ve pregabalin (5, 10, 20, 40 mg/kg), amitriptilin, fluoksetin, ketamin ve diazepam, ayrıca bu ilaçların pregabalin 20 mg/kg ile kombinasyonları uygulandı. Yükseltilmiş artı labirent, zorlu yüzdürme ve lökomotor aktivite testleri yapıldı.
Bulgular: Yükseltilmiş artı labirent testinde pregabalin-10, 20, 40, amitriptilin, fluoksetin ve diazepamın açık kolda kalınan süreyi uzattığı tespit edildi. Pregabalin 20+fluoksetin kombinasyonunun, pregabalin 20’ye kıyasla süreyi uzattığı saptandı. Zorlu yüzdürme testinde pregabalin dozlarının hareketsiz kalma süresini uzattığı belirlendi. Amitriptilin, fluoksetin, diazepam ve ketaminin ise kontrole ve pregabalin dozlarına kıyasla süreyi kısalttığı tespit edildi. Pregabalin 20’nin, fluoksetin dışındaki ilaçlarla birlikte kullanıldığında ise hareketsiz kalma süresinin üzerindeki etkisinin tersine döndüğü görüldü. Lökomotor aktivite testinde, pregabalin 20, amitriptilin, ketamin ve diazepamın mesafeyi azalttığı saptandı.
Sonuç: Pregabalinin tüm dozlarında depresan etkisi ve doza bağlı olarak anksiyolitik etkisi tespit edildi. Pregabalinin; amitriptilin, ketamin ve diazepam ile kombine kullanıldığında bu ilaçların antidepresan etkilerini tersine çevirdiği saptandı. Bu nedenle pregabalin kullanan hastalarda amitriptilin yerine fluoksetinin kullanılabileceğini düşünmekteyiz. Pregabalinin diğer ilaçlarla kombine kullanımı ilaç etkileşimi açısından da değerlendirilmelidir. Bu sonuçlar aynı zamanda farmakoekonomi açısından da dikkate değerdir.
The investigation of antidepressant and anxiolytic effects of pregabalin and its mechanisms of action in rats
Şule Aydın1, Cansu Kılıç Tatlıcı1, Mustafa Erhan Çivgin1, Zeynep Gül Yazıcı1, Cafer Yıldırım2, Setenay Dinçer Öner3, Fatma Sultan Kılıç11Department of Pharmacology, Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine, Eskişehir, Türkiye2Eskişehir Osmangazi University, Equestrian Vocational School, Eskişehir, Türkiye
3Department of Bioistatistic, Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine, Eskişehir, Türkiye
Objectives: Pregabalin (PGB) is used in drug-resistant epilepsy. Also, it has analgesic effects in painful syndromes. Depression and anxiety are commonly seen in epilepsy and neuropathic pain patients. PGB is often combined with anxiolytics and antidepressants. We aimed to investigate the antidepressant and anxiolytic effects of PGB and compare its effects with those of antidepressant and anxiolytic drugs and their combined use.
Methods: Wistar Albino rats were used, and PGB (5, 10, 20, and 40 mg/kg), amitriptylin (AMT), fluoxetine (FLX), ketamine (KET), and diazepam (DZM), as well as combinations of PGB (20 mg/kg) with AMT, FLX, KET, and DZM, were administered. Elevated plus maze, forced swimming, and locomotor activity tests were performed.
Results: In the elevated plus maze, PGB10, 20, 40, AMT, FLX, and DZM increased open arm time. The PGB20+FLX combination increased compared to PGB20. In forced swimming, PGB doses increased immobility time. AMT, FLX, DZM, and KET decreased compared to control and PGB doses. Other combinations of PGB20 reversed immobility time, except FLX. In locomotor activity, PGB20, AMT, KET, and DZM decreased distance.
Conclusion: PGB had a depressant effect in all doses and a dose-dependently anxiolytic effect. In combinations of PGB with AMT, KET, and DZM, it reversed their antidepressant effects. We assumed FLX could be preferred instead of AMT in patients using PGB. When PGB is used in combination, drug interactions should be considered. These results are also very remarkable in terms of pharmacoeconomics.
Makale Dili: İngilizce