Amaç: Karpal tünel sendromu (KTS), en sık görülen periferik sinir sıkışma sendromudur. Bu çalışma, fonoforez ve düşük seviyeli lazer tedavisinin (LLLT) orta dereceli KTS’nin tedavisinde tendon ve sinir kaydırma egzersizlerine ek katkısını elektrofizyolojik, ultrasonografik ve klinik olarak değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Örneklem, orta dereceli KTS’li 45 hastadan oluşmakta ve üç gruba randomize edilmiştir. Grup 1’e fonoforez ve egzersiz, Grup 2’ye LLLT ve egzersiz, Grup 3’e ise sadece egzersiz uygulandı. Katılımcılar tedavi öncesi ve tedavi sonrası 6. ve 12. haftalarda elektrofizyolojik, klinik ve ultrasonografik olarak değerlendirildi.
Bulgular: Tedavi sonrası 6. ve 12. haftalarda tüm gruplarda klinik parametrelerde (Boston Fonksiyonel Durum Skalası, Boston Semptom Şiddet Skalası, istirahat vizüel analog skalası ve aktivite vizüel analog skalası) düzelme saptandı (p<0.05). Tedavi sonrası 12. haftada tüm gruplarda ultrasonografik parametrede (kesit alanı) düzelme saptandı (p=0.017).
Sonuç: Fonoforez ve LLLT, egzersiz tedavisine ek bir etki sağlamamaktadır. Egzersiz tedavisi, orta derecede KTS’nin tedavisinde ultrasonografik ve klinik sonuçlara olumlu katkı sağlayabilir.
Objectives: Carpal Tunnel Syndrome (CTS) is the most common peripheral nerve compression syndrome. This study aims to evaluate the additive contribution of phonophoresis and low-level laser therapy (LLLT) to tendon and nerve gliding exercises electrophysiologically, ultrasonographically, and clinically in the treatment of moderate CTS.
Methods: The sample consisted of 45 patients with moderate CTS, randomized into three groups. Group 1 received phonophoresis and exercise, Group 2 received LLLT and exercise, and Group 3 received exercise alone. Participants were evaluated electrophysiologically, clinically, and ultrasonographically before treatment and at the 6th and 12th weeks after the treatment.
Results: An improvement was observed in clinical parameters (Boston Functional Status Scale, Boston Symptom Severity Scale, visual analog scale at rest, and visual analog scale during activity) for all groups at the 6th and 12th weeks after the treatment (p<0.05). An improvement was also noted in the ultrasonographic parameter (cross-sectional area) for all groups at the 12th week after the treatment (p=0.017).
Conclusion: Phonophoresis and LLLT do not provide additional effects to exercise therapy. Exercise therapy alone may positively contribute to ultrasonographic and clinical outcomes in the treatment of moderate CTS.