Amaç: Çalışmanın amacı iki farklı kuru iğneleme yönteminin (derin kuru iğneleme ve peppering) miyofasial ağrı sendromunda (MAS) karşılaştırılması.
Gereç ve Yöntem: Hastanemize başvuran MAS tanısı alan 72 hasta, rasgele derin kuru iğneleme ve peppering olmak üzere iki gruba ayrıldı. Tüm hastalar 4 kez değerlendirildi; tedaviden önce ve tedavide uygulamasından sonraki 1.–5. ve 12. haftalarda. Her değerlendirmede hastalara Vizüel Analog Skala, Nottingham Genişletilmiş Günlük Yaşam Aktiviteleri Skalası ve Beck Depresyon Ölçeği uygulandı. Ek olarak hastalar prosedür boyunca ağrı hissi ve yan etki profili açısından takip edildi.
Bulgular: Takip sürecini 26 derin kuru iğneleme ve 28 peppering hastası tamamladı. Başlangıca göre bakıldığında her iki grupta da 1.–5. ve 12. hafta kontrollerinde ağrının azaltılması, depresif semptomları ve fonksiyonelliğin artırlması açısından fayda sağlandı. Öte yandan gruplararası analizlerde her iki grup arasında anlamlı fark saptanmadı. Her iki grup arasındaki tek anlamlı farklılık uygulama sırasında derin kuru iğneleme grubunda ağrının daha az olmasıydı.
Sonuç: Derin kuru iğneleme de peppering de MAS tedavisinde etkili ve bu etki 12 haftaya kadar devam etmektedir. Ayrıca her iki tekniğin de yan etki profili benzer saptandı. Öte taraftan, derin kuru iğnelemenin daha ağrısız bir prosedür olduğu görüldü.
Objectives: To compare the efficacy of two different dry needling (DN) techniques (deep dry needling & peppering) in myofascial pain syndrome (MPS).
Methods: Seventy-two patients, who were diagnosed as MPS at our outpatient clinic were randomly assigned into two groups as deep dry needling (DDN) and peppering. All patients were evaluated four times as: before the treatment and 1–5–12 weeks after the completion of treatment protocol. In each evaluation, Visual analogue scale (VAS), Nottingham extended activities of daily living scale (NEADLS), Beck depression inventory (BDI) scores were recorded. Additionally, all patients were evaluated for the pain felt during the procedure and side effect profile.
Results: Twenty-six patients from DDN group and twenty-eight patients from peppering group accomplished the follow-up period. Both DDN and peppering seem to be effective for relieving pain and depressive symptoms and improving functionality compared to baseline when evaluated on the 1st, 5th and 12th weeks. On the other hand the intergroup analyses showed no significant differences between DDN and peppering groups. The only significant difference between the groups is the lesser pain felt during the procedure in the DDN group.
Conclusion: Both DDN and peppering are effective in MPS and the effects last up to 12 weeks. Also the adverse event profiles of the two techniques are similar. On the other hand, DDN is a painless procedure.