Günümüzde kronik aðrý, toplumlarda bireylerin psikososyal durum ve iþlevselliklerinin ciddi ölçülerde bozulmasý açýsýndan evrensel bir problemdir. Kronik aðrý hastalarýna yönelik araþtýrma, psikolojik deðerlendirme ve tedavi süreçleri sýklýkla biliþsel-davranýþçý yaklaþýmýn prensiplerine dayanmaktadýr. Ancak Sharp, 2001 yýlýnda yayýnlanan makalesinde davranýþçý yaklaþýmýn eksiklerini kapatmak için önerilen biliþsel-davranýþçý yaklaþýmlarýn hala edimsel teori ve prensiplere dayandýðýný vurgulamaktadýr. Bu doðrultuda Sharp’ýn geliþtirmiþ olduðu “Yenilenmiþ Biliþsel Davranýþçý Kuram” kapsamýnda, kronik aðrý modelinin içine belli biliþsel faktörlerin de dahil edilmesi gerektiðinin altý çizilmektedir. Sharp’ýn öne sürdüðü bu modelin merkezinde yer alan biliþsel faktörlerin baþýnda da “Aðrý Ýnançlarý” gelmektedir. Son yýllarda kronik aðrý alanýndaki çalýþmalar aðrýnýn kronikleþme ve tedavi sürecinde özellikle aðrý inançlarýnýn önemli rolünü ortaya koymaktadýr. Türkiye’de bu konuda çalýþmalara rastlanmadýðý gibi, aðrý inançlarýný ölçen bir materyal de bulunmamaktadýr. Kronik aðrý ve özellikle aðrý inançlarý alanýndaki literatür deðerlendirildiðinde, Türkiye’deki çalýþmalarda bu alanda göze çarpan eksiklik, aðrý inançlarýnýn Türk Kültürü açýsýndan da deðerlendirilmesi gerekliliðini ve bu gerekliliðin önünde ve ötesinde aðrý inançlarýný ölçmeye yarayacak bir materyalin Türk literatürüne kazandýrýlmasýnýn ivediliðini düþündürmektedir.

Chronic pain is well appreciated as a universal problem in the sense that it causes serious impairment in the individuals’ physical and psychosocial status of functioning. Research, psychological assesment and psychotherapeutic process towards chronic pain is most frequently based on the principles of cognitive-behavioral approach (CBA). However, Sharp criticised CBA for its ongoing dependency on the operant premises of the pure behavioral approach and proposed a “reformulated CBA” where the emphasis is on specific cognitive factors, primarily the pain beliefs.
According to current studies in chronic pain, it is becoming increasingly apparent that pain beliefs play an important role in the maintainance and management of chronic pain. In Turkey, there are no studies and tools on pain beliefs. In this specific review, the literature on pain beliefs is discussed in terms of necessity of research and material development on pain beliefs that tab factors specific to Turkish culture.

Abstract | Full Text PDF

Doðum analjezisinde kombine spinal epidural(KSE) tekniðini kullanarak, intratekal iki farklý dozda morfin ve ropivakain kombinasyonunun analjezi süresi, yan etkiler ve yenidoðan etkilerini deðerlendirdik.
Çalýþmamýz 40 gebede gerçekleþtirildi. Ýntratekal olarak Grup I’ e %0,2 ropivakain 3 mg + morfin 50 μg, Grup II’ ye %0,2 ropivakain 3 mg + morfin 100 μg uygulandý. VAS deðeri 30 mm ve üzerine çýktýðý zaman %0,1 konsantrasyonundaki ropivakain ile HKEA(Hasta kontrollü epidural analjezi) yöntemine baþlandý. Analjezi süresi açýsýndan gruplar arasýnda anlamlý fark bulunmadý. Doðumun birinci evresi Grup II’ de Grup I’ e göre anlamlý olarak daha kýsa bulundu ve epidural yoldan kullanýlan lokal anestezik miktarý Grup II’ de anlamlý olarak daha düþük bulundu. En fazla görülen yan etki kaþýntýydý. Kullandýðýmýz ilaçlarýn yenidoðanlar üzerinde olumsuz etkisi izlenmedi. KSE teknik ile intratekal ropivakaine eklenen 50 ve 100 μg morfin dozlarý yeterli analjezi saðladý. Ancak 100 μg morfin kullanýlan grupta servikal açýlmanýn daha hýzlý olduðu ve kullanýlan lokal anestezik miktarýnýn da daha az olduðu tespit edildi. 3mg %0,2 ropivakain + 100 μg morfin kullanýmýnýn yan etki insidansýný da arttýrmadýðýný gözlemlediðimizde bu kombinasyonun doðum analjezisi için tercih edilebileceðini düþünmekteyiz.

We evaluated the duration of analgesia, side effects and neonatal effects of intrathecal ropivacaine combined with two different doses of morphine using combined spinal epidural (CSE) technique for labour analgesia. Fourty term parturients were enrolled. Group I received 0,2% ropivacaine 3 mg + morphine 50 μg and Group II received 0,2% ropivacaine 3 mg + morphine 100 μg intrathecally.When VAS for pain was equal or above 30 mm, PCEA(Patient controlling epidural analgesia) was started using 0,1% ropivacaine.
There wasn't any statistical significant difference considering the duration of analgesia between two groups. The first stage of labour was significantly shorter in Group II then Group I, and the epidural local anaesthetic volume was significantly lower in Group II. The most common side effect in both groups was pruritis. There was not any side effect of local anaesthetic and opioid on the newborns. Adequate analgesia was obtained during labour with CSE technique, using ropivacaine combined with 50 and 100 μg morphine intrathecally. However cervical dilatation was faster and epidural local anaesthetic volume was lower in the group in which 100 μg morphine was used. Also considering the unchanged incidence of the side effects, 3 mg 0,2% ropivacaine + 100 μg morphine may be a useful combination for labour analgesia.

Abstract | Full Text PDF

Bu çalýþmada, alt abdominal cerrahide intravenöz HKA yöntemi ile kullanýlan tramadol, tramadol-metamizol ve tramadol-lornoksikam kombinasyonlarýnýn postoperatif analjezik etkilerinin karþýlaþtýrýlmasý amaçlandý.
Alt abdominal cerrahi giriþim uygulanacak 60 eriþkin kadýn hasta çalýþmaya dahil edildi. Hastalar randomize olarak üç gruba ayrýldýlar. Grup I (tramadol) için, 50 ml izotonik NaCl içinde 500 mg tramadol (10 mg/ml tramadol); Grup II (tramadol- metamizol) için, 50 ml izotonik NaCl içinde 250 mg tramadol + 3000 mg metamizol (5 mg/ml tramadol + 60 mg/ml metamizol) ve Grup III (tramadol- lornoksikam) için ise, 50 ml izotonik NaCl içinde 250 mg tramadol + 20 mg lornoksikam (5 mg/ml tramadol + 0,4 mg/ml lornoksikam ) içeren solüsyonlar hazýrlandý. Her üç grupta da operasyon bitiminden 30-40 dakika önce baþlanarak, 10 ml, 30 dakikada gidecek þekilde yükleme dozu uygulandý. Hasta aðrýdan ilk yakýndýðý zaman HKA uygulamasý baþlatýldý. Aðrý VAS ile ilk 1 saatte 15 dak. ara ile daha sonra ise 2., 4., 8., 12., 18. ve 24. saatlerde deðerlendirildi. Eþ zamanlý olarak vital parametreler, yan etkiler, sedasyon skorlarý ve total analjezik tüketimleri de deðerlendirildi.
Toplam tramadol ve antiemetik tüketimi ile postoperatif bulantý kusma insidansý, sadece tramadol kullanýlan grup I’ de, diðer iki gruba göre belirgin derecede yüksek olarak tesbit edildi.
Sonuç olarak; HKA yöntemi ile tramadol-metamizol ve tramadol-lornoksikam kombinasyonlarý uygulandýðýnda, daha az yan etki ile etkin bir postoperatif analjezi saðlandý.

Comparison of tramadol, tramadol-metamizol and tramadol-lornoxicam administered by intravenous PCA in management of postoperative pain.
The aim of the present study was to compare of the postoperative analgesic effects of tramadol, combinations of tramadol-metamizol and tramadol-lornoxicam administered by intravenous Patient Control Analgesia (PCA) in lower abdominal surgery.
Sixty adult, female patients who undergoing lower abdominal surgery, were included in this study. Patients were randomized to three groups. The solutions were prepared containing 500 mg tramadol in 50 ml saline (10 mg/ml tramadol) for Group I, 250 mg tramadol+3000 mg metamizol in 50 ml saline (5 mg/ml tramadol+60 mg/ml metamizol) for Group II and 250 mg tramadol+20 mg lornoxicam in 50 ml saline (5mg/ml tramadol + 0.4mg/ml lornoxicam) for Group III. Loading dose 10 ml was administrated within 30 min 30 to 40 min before the end of the surgery. PCA was started at the first complaint of pain. Pain was evaluated by VAS in every 15 minute intervals at the first hour and later at 2nd, 4th, 8th, 12th, 18th and 24th hours postoperatively. Vital parameters, side-effects, sedation scores and total analgesic consumptions were also recorded concurrently..
Total tramadol and anti-emetic consumption, the incidence of postoperative nausea and vomiting (PONV) were significantly higher in group I than the other groups (p<0.05).
In conclusion; Tramadol-metamizol and tramadol-lornoxicam combinations administered by intravenous PCA provide efficient postoperative analgesia with less side effects.

Abstract | Full Text PDF

Epidural ve intravenöz morfin uygulamalarý sýrasýnda hastalarýn psikolojik durumunda oluþan deðiþiklikler yeterince bilinmemektedir.Epidural ve intravenöz olarak uygulanan morfinin plazma konsantrasyonlarýnýn benzer olduðu ancak serebrospinal sývýdaki konsantrasyonlarýnýn farklý olduðu ise bilinmektedir.Bu randomize tek kör çalýþmada major ortopedik giriþimler sonrasý uygulanan iki farklý analjezik rejimin yaþlý hastalarýn psikolojik ve mental fonksiyonlarý üzerine olan etkileri araþtýrýlmýþtýr.Hasta kontrollü analjezi yöntemi kullanýlarak E grubundaki hastalara epidural yoldan, IV grubundaki hastalara ise intravenöz yoldan morfin uygulanmýþtýr. Tüm hastalarýn psikolojik durumu Kýsa Semptom Envanteri kullanýlarak operasyondan bir gün önce ve operasyondan iki gün sonra deðerlendirilmiþtir. Kýsa Semptom Envanterinin sonuçlarý Rahatsýzlýk Ciddiyet Ýndeksi (RCÝ) kullanýlarak yorumlanmýþtýr.Bu indeks kullanýlarak ayrýca depresyon, somatizasyon, obsesif-kompulsif kiþilik, anksiyete, kiþiler arasý duyarlýlýk, fobik anksiyete, düþmanlýk, paranoid düþünce ve psikotizm gibi dokuz farklý (alt grup) psikolojik durum ile ilgili çýkarýmlar yapýlmýþtýr.Preoperatif ve postoperatif RCÝ sonuçlarý arasýnda anlamlý bir farklýlýk saptanmamýþtýr (p>0.05).Sadece kiþiler arasý duyarlýlýk alt skalasý IV grupta basal deðere göre anlamlý olarak düþük bulunmuþtur (p<0.001).Preoperatif Kýsa Semptom Envanteri ve alt grup deðerlendirme sonuçlarý her iki grupta da toplam morfin tüketimi ile ilgili bir korelasyon ortaya koymamýþtýr (p>0.05)
Bu çalýþma, epidural ve intravenöz morfin kullanýmý sonrasýnda her iki gruptaki hastalarda da postoperatif dönemde psikolojik streste artýþ olmadýðýný göstermiþtir.Ancak intravenöz morfin alan hastalarda, postoperatif dönemde kiþiler arasý iletiþimi gösteren paremetrelerde olumlu sonuçlar elde edilmiþtir

Psychological status of patients during epidural and intravenous (iv) morphine administration are not known enough. It’s known that after administration of morphine epidurally and intravenously plasma concentrations are similar but the concentrations in cerebrospinal fluide are different. The effects of two postoperative analgesia treatment regimens on the psychological and mental functions of the elderly after major orthopedic surgery were investigated in this randomized, blinded study. Morphine was used epidurally in Group E and intravenously in Group IV with patient controlled analgesia method for postoperative analgesia treatment. All patients were assessed for psychological status the day before surgery and 2 days after surgery using the Brief Symptom Inventory (BSI). The results of the BSI were assessed with the Global Severity Index (GSI). Nine subscales were also derived: depression, somatization, obsessive-compulsive, anxiety, interpersonal sensitivity, hostility, phobic anxiety, paranoid ideation, and psychoticism. There was not significant difference between the groups for preoperative and postoperative GSI results (p > 0.05). Only interpersonal sensitivity subscale results in Group IV were decreased compared to the baseline (p < 0.001). Preoperative BSI and submeasurement test scores revealed no correlation with total morphine consumption in both groups (p > 0.05). Mental changes like agitation, time and place disorientation were seen equally in both groups.
This study showed that after epidural and intravenouse morphine administration, no psychologycal changes were observed in the postoperative period compared with baseline. Patients who received morphine intravenously were showed less interpersonal sensitivity in the postoperative period.

Abstract | Full Text PDF

Patent foremen ovale (PFO), normal kiþilerin % 20-30’unda görülebilen fötal rezidual sirkülasyondur.Bu kiþilerde sað atrial basýnç artarak sað-sol þant meydana gelmektedir. PFO’nun migrenli hastalarda görülme sýklýðýnýn arttýðýna dair çalýþmalar vardýr. Bu artýþ özelikle auralý migrende daha belirgindir. Biz 53 migrenli hastada intra-atrial sað-sol þant varlýðýný araþtýrdýk ve 27 kiþilik kontrol grubu ile karþýlaþtýrdýk. Transtorasik kokardiyografi ile, IV contrast madde vererek istirahatde ve valsalva manevrasýndan sonra sað-sol þant varlýðý bakýldý. Patent foramen ovale migrenli grupta daha fazla görülmekte idi (p<.01). Auralý migrenli grupta % 66.7, aurasýz migrenli grupta % 47.4, kontrol grubunda ise % 22.2 oranýnda idi. Sonuçlarýmýz PFO sýklýðýnýn özellikle auralý migrenli grupta arttýðýný desteklemekte idi.

Recent evidence supports that the prevalence of patent foramen ovale is higher in patients with migraine with aura. We conducted a case-control study and searched for intra-atrial right to left shunt in 53 patients with migraine. PFO was detected by means of transthoracic echocardiography with administration of contrast medium during valsalva maneuver and the results were compared with age and sex matched 27 healthy controls. Patent foramen ovale was more frequent in the migraine group (p<.01). The percentages of PFO in migraine patients with aura, without aura and the control group were 66.7 %, 47.4 % and 22.2 %, respectively. Our results are supportive of an association between PFO and migraine, especially with aura.

Abstract | Full Text PDF

Eagle sendromu stiloid ligaman kalsifikasyonu veya stiloid proçes elongasyonuna baðlý oluþur ve disfaji, boðazda yabancý cisim hissi veya rekürren boðaz aðrýsýna neden olur. Tanýsý genellikle tonsiller fossada stiloid proçesin palpasyonuyla konulur. Tanýyý desteklemek için üç boyutlu tomografi kullanýlabilir. Eagle sendromunun primer tedavisi cerrahidir. Stiloid proçes intraoral veya eksternal yaklaþýmla küçültülebilir. Bu makalede Eagle sendromu tanýsý koyduðumuz 46 yaþýnda bir bayan hasta sunduk ve literatürü yeniden gözden geçirdik.

Eagle’s syndrome occurs when an elongated styloid process or calcified stylohyoid ligament causes recurrent throat pain or foreign body sensation, dysphagia. Diagnosis can usually be made on physical examination by digital palpation of the styloid process in the tonsiller fossa. Three-dimensional computed tomography can utilized for supporting diagnosis. The treatment of Eagle’s syndrome is primarily surgical. The styloid process can be shortened through an intraoral oe external approach. We report a 46- year-old woman with the seymptomatology of Eafle’s syndrome and literature review.

Abstract | Full Text PDF