Objective: The aim of this study was to investigate phantom limb pain (PLP), phantom limb sensation (PLS), and residual limb pain (RLP) after lower-extremity amputation and their effect on patients’ effective prosthesis use, body image, and quality of life in prosthetic users.
Methods: Fifty-seven patients with lower-extremity amputation who used prosthesis for at least three months were included in our study. PLP, PLS, and RLP were evaluated via the prosthesis evaluation questionnaire (PEQ). Prosthetic use, locomotor skills, body image, quality of life were measured by administering Houghton scale, locomotor capabilities index (LCI), amputee body image scale (ABIS), and short-form health survey (SF-36), respectively.
Results: On the PEQ, 43.9% of the patients reported PLP, while 63.2% reported PLS, and 40.4% reported RLP. Correlation analyses revealed that as the frequency and duration of PLP increased, the patients’ basic and advanced locomotor skills and quality of life decreased. When the intensity of PLP and the degree of distress caused by it increased, the patients’ quality of life decreased, and when the frequency of PLS increased, the patients’ emotional state worsened. When the intensity of PLS and the degree of bother caused by it increased, the patients’ body image, emotional state, and social status worsened. There was no correlation between the rate, frequency, severity, or duration of RLP and scores on Houghton scale, LCI, ABIS, or SF-36.
Conclusions: The presence of PLP and PLS decreases the use of prostheses and impairs body image and quality of life in prosthetic users.
Amaç: Bu çalışmada amacımız protez kullanan, alt ekstremite amputasyonu olan hastalarda fantom ağrısı (PLP), fantom hissi (PLS) ve güdük ağrısı (RLP)’nın değerlendirilmesi; bu ağrıların protez kullanımı, lokomotor beceriler ve vücut imajı ile ilişkisinin incelenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza ampute polikliniğimize başvuran alt ekstremite amputasyonu olan, en az 3 aydır ampute alt ekstremite için protez kullanan 57 hasta dahil edildi. Fantom ağrısı, fantom hissi ve güdük ağrısı Protez Değerlendirme Anketi (PEQ) ile ölçüldü. Protez kullanımı Houghton Skalası ile, lokomotor becerileri Lokomotor Kapasite İndeksi (LCI) ile, vücut imajı Ampute Vücut İmaj Skalası (ABIS) ile, yaşam kalitesi Kısa Form Sağlık Anketi (SF-36) ile değerlendirildi.
Bulgular: PEQ’ya göre hastaların %43.9'unda fantom ağrısı, %63.2'sinde fantom hissi ve %40.4'ünde güdük ağrısı tespit edilmiştir. Korelasyon analizleri fantom ağrısı sıklığı ve süresi arttıkça hastaların temel ve ileri lokomotor becerileri ile yaşam kalitesinin düştüğünü ortaya koymuştur. Fantom ağrısı' nın yoğunluğu ve neden olduğu stres derecesi arttığında, hastaların yaşam kalitesinin düştüğü; fantom hissi sıklığı arttığında, hastaların emosyonel durumunun kötüleştiği tespit edilmiştir. Fantom hissi' nin yoğunluğu ve rahatsızlık derecesi arttığında, hastaların vücut imajı, emosyonel durumu ve sosyal durumu kötüleşmiştir. Güdük ağrısının oranı, sıklığı, şiddeti veya süresi ile Houghton ölçeği, LCI, ABIS veya SF-36 skorları arasında korelasyon bulunmamıştır.
Sonuçlar: Fantom ağrısı ve fantom hissi, protez kullanım sıklığını azaltmasının yanı sıra ampute hastaların vücut imajını ve yaşam kalitesini de olumsuz etkiler.