The relationship of temporomandibular disorders with headaches: a retrospective analysis

Objectives: The objective of this study was to retrospectively analyze the incidence of the concurrent existence of temporomandibular disorders (TMD) and headaches.
Methods: Forty patients (36 female, 4 male, mean age: 29.9±9.6 years) clinically diagnosed with TMD were screened. Patient records were analyzed regarding: range of mouth opening, temporomandibular joint (TMJ) noises, pain on palpation of the TMJ and masticatory muscles and neck and upper back muscles, and magnetic resonance imaging of the TMJ.
Results: According to patient records, a total of 40 (66.6%) patients were diagnosed with TMD among 60 patients with headache. Thirty-two (53%) patients had TMJ internal derangement (ID), 8 (13%) patients had only myofascial pain dysfunction (MPD) and 25 (41.6%) patients had concurrent TMJ ID/MPD. There were statistically significant relationships between the number of tender masseter muscles and MPD patients (p=0.04) and between the number of tender medial pterygoid muscles and patients with reducing disc displacement (RDD) (p=0.03).
Conclusion: The TMJ and associated orofacial structures should be considered as possible triggering or perpetuating factors for headaches, especially tension-type. There might be a significant connection between TMD and headache. However, most medical and dental practitioners are unaware of this relationship. Therefore, a careful evaluation of the TMJ and associated orofacial structures is required for a correct interpretation of the craniofacial pain in headache patients, and these patients should be managed with a multidisciplinary approach.

Temporomandibular bozuklukların başağrıları ile ilişkisi: Retrospektif bir inceleme

Amaç: Bu çalışmada, başağrısı ve temporomandibular bozuklukların (TMB) birlikte görülme sıklığı retrospektif olarak incelendi.
Gereç ve Yöntem: Çalışmada klinik olarak TMB tanısı konulan 40 hasta (36 kadın, 4 erkek, ort. yaş 29.9±9.6) incelendi. Ağız açıklığı oranı, temporomandibular eklem (TME) sesleri, TME, çiğneme kasları, boyun ve sırt kaslarının palpasyona hassasiyeti ve TME’nin manyetik rezonans incelemesini içeren hasta kayıtları analiz edildi.
Bulgular: Hastaların kayıtlarına göre, başağrısı şikayeti bulunan 60 hasta içinde TMB tanısı konulan toplam 40 (%66.6) hasta vardı. Hastaların 32’sinde (%53) TME internal düzensizliği (İD), 8’inde (%13) miyofasiyal disfonkiyon (MFD) ve 25’inde (%41.6) birlikte MFD/TME İD vardı. Hassas masseter kasların sayısı ile MPD hastaları (p=0.04) ve hassas medial pterygoid kasların sayısı ile redüksiyonlu disk deplasmanı bulunan hastalar (p=0.03) arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulundu.
Sonuç: Sonuç olarak, TME ve ilişkili orofasiyal yapılar başağrıları için muhtemel tetikleyici veya kronikleştirici faktörlerdir. Temporomandibular bozukluk ve başağrısı arasında önemli bir ilişki olabilir. Bununla birlikte, çoğu tıp ve diş hekimleri bu ilişkinin farkında olmayabilir. Bu nedenle, başağrısı bulunan hastalarda baş-yüz ağrısının doğru bir şekilde değerlendirilmesi için TME ve ilişkili orofasiyal yapıların dikkatli incelenmesi gereklidir, bu hastalar multidisipliner yaklaşımla tedavi edilmelidir.