Objectives: This study was conducted to determine levels of pain and self-efficacy of individuals with osteoarthritis.
Methods: The research was carried out on 83 patients who had been admitted to the physical therapy and rehabilitation outpatient clinic and hospitalized department with the primary diagnosis of osteoarthritis. The research data were collected using patient information form, visual analog scale (VAS), Osteoarthritis Index (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index-WOMAC) and arthritis self-efficacy scale. In the assessment of data; pearson correlation analysis, t test and one-way analysis of variance were used. p value less than 0.05 was considered statistically significant.
Results: It was determined that %78.5 of study group is the most experienced complaint of pain and limitation of movement, that %69.9 of those experienced pain affects a lot of activities of daily living. Osteoarthritis İndividuals’s average VAS score was 5.7±2.3, WOMAC score 56.3±14.8 and self-efficacy score 103.7±29.5. Men, higher level of education, non housewife, those activities of daily living independently and none of additional chronic disease levels of self-efficacy were significantly higher than the other groups (p<0.05). The study found that VAS and self-efficacy, and self-efficacy scores of the WOMAC negative, between VAS and WOMAC scores a significant positive correlation.(p <0.05).
Conclusion: The mean score of self-efficacy of individuals with osteoarthritis found moderately and, who the level of self-efficacy was affected by gender, education, level of independence, pain, and functional status.
Amaç: Bu araştırma; osteoartritli bireylerin ağrı ve öz-etkililik düzeylerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapıldı.
Gereç ve Yöntem: Araştırma Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon kliniğinde yatan ve polikliniğe başvuran primer tanısı osteoartrit olan 83 bireyle yapıldı. Araştırmanın verileri, hasta tanıtım formu, vizüel analog skala (VAS), osteoartrit indeksi (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index-WOMAC) ve artritlerde öz-etkililik ölçeği kullanılarak toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde; pearson korelasyon analizi, t testi ve tek yönlü varyans analizi kullanıldı. p<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Osteoartritli bireylerin %78.5’inin en fazla yaşadığı şikayetin ağrı ve hareket kısıtlılığı olduğu, %69.9’unun yaşadıkları ağrının günlük yaşam aktivitelerini çok fazla etkilediği belirlendi. Çalışmaya katılan bireylerin VAS puan ortalaması 5.7±2.3, WOMAC puan ortalaması 56.3±14.8 ve öz-etkililik puan ortalaması 103.7±29.5 bulundu. Erkeklerin, eğitim düzeyi yüksek olanların, ev hanımı olmayanların, günlük yaşam aktivitelerinde bağımsız olanların ve ek kronik hastalığı olmayanların öz-etkililik düzeyleri diğer gruplara göre daha yüksekti (p<0.05). Çalışmada öz etkililik puanlarıyla VAS ve WOMAC puanları arasında negatif, VAS ve WOMAC puanları arasında ise pozitif yönlü anlamlı bir ilişki saptandı. (p<0.05).
Sonuç: Oseoartritli bireylerin öz-etkililikleri orta düzeyde bulunmuş olup, cinsiyetin, eğitim düzeyinin, bağımsızlık durumunun, ağrı ve fonksiyon düzeyinin öz-etkililiği etkilediği belirlendi.