Comparison of the activity and reliability of intravenous administration of midazolam and dexmedetomidine on sedation levels under epidural anesthesia

Objectives: We aimed to assess the sedative effects of midazolam and dexmedetomidine and their effects on hemodynamics and the cardiovascular system under epidural anesthesia.
Methods: This study included 50 patients. Approval of the ethics committee and written consent from patients were obtained. The patients were separated into two groups to receive dexmedetomidine (D group) or midazolam (M group). Perifix no. 18 was placed in the epidural space from the L3-4 interspace. After lidocaine 60 mg/3 ml was applied, isobaric bupivacaine 0.5% was given as 1 ml per segment. After block reached the T10 level, midazolam was given to the M group as a bolus of 0.015 mg kg-1 in 10 minutes until beginning the operation, followed by continuous infusion as 0.1-0.2 mg kg-1h-1 dosage. Dexmedetomidine 1 mcq kg-1 was given to the D group as a bolus dosage in 10 minutes until beginning the operation, followed by continuous infusion as 0.4-0.7 mcq kg-1 h-1 dosage. Systolic arterial pressure (SAP), diastolic arterial pressure (DAP), mean arterial pressure (MAP), heart rate (HR), SpO2, Ramsay Sedation Score (RSS), bispectral index (BIS), and respiratory rate (RR) were recorded. Sedative infusion was stopped when skin suture was closed. Adverse effects were also recorded.
Results: In group D, MAP was significantly higher and HR was significantly lower than in group M (p<0.05).
Conclusion: We concluded that both drugs provided good sedation with no respiratory depression, stable hemodynamics and alertness with good cooperation. However, we consider midazolam as the first option due to its cost benefit.

Epidural anestezi altında intravenöz midazolam ve deksmedetomidin kullanımının sedasyon düzeyleri üzerine etkinlik ve güvenirliğinin karşılaştırılması

Amaç: Bu çalışmada, midazolam ve deksmedetomidin epidural anestezi altında sedatif, kardiyovasküler ve solunum parametreleri üzerine olan etkileri değerlendirildi.
Gereç ve Yöntem: Çalışma etik kurul ve hasta onamları alınmış elektif histerektomi operasyonu uygulanacak randomize ve tek kör çalışma planında toplam 50 olguda gerçekleştirildi. Olgular midazolam (Grup M) ve deksmedetomidin (Grup D) olmak üzere ikiye ayrıldı. Perifix No: 18 epidural kateter, L3-4 aralığından epidural aralığa yerleştirildi. Lidokain 60 mg/3 ml test dozu sonrası (izobarik bupivakain %0.5) segment başına 1 ml olacak şekilde verildi. Blok T10’a ulaştıktan sonra, ameliyat başlangıcına kadar 10 dk içinde Grup M’ye 0.015 mg kg-1 bolus midazolam ve 0.1-0.2 mg kg -1 saat-1) dozda sürekli infüzyona başlandı. Grup D’ye ise, 1 µg/kg deksmedetomidin bolus 10 dk içinde verildi, (0.4-0.7 µg kg-1 saat-1) dozda sürekli infüzyona başlandı. Hastaların sistolik kan basınç, diyastolik kan basınç, ortalama kan basıncı (OAB), kalp atım hızı (KAH), SpO2, Ramsay sedasyon skoku, Bispektral indeks ve solunum sayısı değerleri kaydedildi. Sedatif infüzyonuna her iki grupta da cilt dikişleri kapanmaya başlanıncaya kadar devam edildi. Yan etkiler kaydedildi.
Bulgular: D grubunda OAB değerleri, M grubundan istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek, D grubunun KAH değerleri M grubuna göre düşük bulundu (p<0.05).
Sonuç: Epidural anestezi uygulamalarında her iki ilacın da hemodinamiyi bozmadan, solunum depresyonu yapmaksızın hastaların uyandırılabilir ve koopere durumda oldukları bir sedasyon sağlayabildiği sonucuna varıldı. Ancak midazolamın daha az maliyet nedeni ile ilk tercih olduğunu düşünmekteyiz.