Ultrasound-guided supraclavicular and infraclavicular blocks are commonly used for upper extremity surgery. The primary aims of our study were to compare block success, block onset times and performance times, secondary aims were to compare the number of needle advancement, and incidence of adverse events of ultrasound-guided supraclavicular or infraclavicular blocks.
Methods: 110 patients were randomized into two groups: supraclavicular (Group S) and infraclavicular (Group I). All the patients were administered 20 ml 0.5% levobupivacaine and 10 ml 2% lidocaine as mixture of local anesthetics. The sensory score of the seven terminal nerves was assessed every 10 min for 30 min.
Results: Block success (Group I: % 92.7; Gorup S: % 83.6) and block onset time (Group I: 12.5±4.8; Group S: 11.6±3.9 min) were similar between the groups. Block performance time was shorter in Group I, than Group S (194.4±65; 226.3±59 sec, (P<0.05). The numbers of needle advancement were lower in Group I than Group S, (p<0.05). The Group I patients had a significantly better block of the median and ulnar nerves than Group S and Group S patients had a better block of the medial cutaneous nerve, than Group I (p<0.05). Horner syndrome was observed in 9 patients (16.3%) and paresthesia in one patient (1.8%) in Group S.
Conclusions: Similar block features was observed with infraclavicular and supraclavicular approaches but infraclavicular block may preferable to supraclavicular block due to the lower incidences of transient adverse events.
Giriş: Ultrason rehberliğinde yapılan supraklavikuler ve infraklavikuler bloklar üst ekstremite cerrahisinde sıklıkla uygulanmaktadır. Bu çalışmanın birinci amacı ultrason rehberliğinde yapılan supraklavikuler ve infraklavikuler blokların, blok başarısı, blok başlama zamanı ve blok uygulama zamanının, ikinci amacı ise iğne yönlendirme sayısının ve istenmeyen yan etkilerin görülme sıklığının karşılaştırılmasıydı.
Gereç ve yöntem: 110 hasta supraklavikuler (Grup S) ve infraklavikuler (Grup İ) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Lokal anestezik olarak tüm hastalara 20 ml % 5 lik levobupivakain ve 10 ml % 2 lik lidokain karışımı uygulandı. Duyu skoru yedi terminal sinirde 30 dk boyunca her 10 dk da bir olarak değerlendirildi.
Bulgular: Gruplar arasında blok oluşma süresi (Grup İ: 12.5±5; Grup S: 11.6±4 dk) ve blok başarısı (Grup İ: % 92.7; Grup S: % 83.6) benzerdi. Blok uygulama süresi Grup İ’de Grup S’ den anlamlı derecede kısaydı (194.4±65; 226.3±59 sn) (P<0.05) İğne yönlendirme sayısı Grup İ’de Grup S’den anlamlı derecede azdı (p<0.05). Grup İ’de ki hastalarda ulnar ve median sinirlerin blokajı Grup S’deki hastalardan, Grup S’ deki hastalarda ise medial kutanöz sinirin blokajı Grup İ’ dekilerden anlamlı derecede başarılı idi (p<0.05). Grup S’de 9 hastada (%16.3) Horner sendromu, bir hastada (% 1.8) parestezi görüldü.
Sonuç: İnfraklavikuler ve supraklavikuler yaklaşımla blok özellikleri benzer bulunmuştur ancak infraklavikuler yaklaşım geçici yan etkilerinin daha az olması nedeniyle supraklavikuler bloğa tercih edilebilir.