Objectives: To determine the phenotypes of chronic pain seen in individuals caring for children with cerebral palsy (CP). Methods: A current classification system was used to determine the prevalence of predominant pain phenotypes in caregivers of children with CP. To this end, the Visual Analog Scale, Margolis pain diagram, Central Sensitization Inventory, and Short Form-36 questionnaire were administered to the participants. In addition, the participants underwent a quantitative sensory examination.
Results: This study was concluded with 60 individuals. The predominant pain phenotype was nociceptive pain in 30% of the participants, nociplastic pain in 25%, and neuropathic pain in 5%. The pain duration (p=0.365) and quality of life of the individuals did not significantly differ according to the predominant pain phenotypes (p>0.05). However, there was a statistically significant difference between the pain phenotypes in terms of pain severity (p=0.016) and the Central Sensitization Inventory scores (p<0.001).
Conclusion: Nociceptive pain was the most common pain phenotype in caregivers of children with CP. We also concluded that among the pain phenotypes, pain intensity was highest in neuropathic pain. There is a need for further studies in this area to demonstrate the validity and reliability of the evaluated mechanism-based classification system in order for it to be included in clinical guidelines.
Amaç: Serebral palsili (SP) çocukların bakımını üstlenen bireylerde görülen kronik ağrı fenotiplerini belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Bireylerde baskın ağrı tipinin prevalansını belirlemek için güncel bir sınıflandırma sistemi kullanıldı. Bu doğrultuda, bireylere Vizüel Analog Skalası, Margolis Ağrı Diyagramı, Santral Sensitizasyon Ölçeği ve Kısa Form-36 ölçekleri uygulandı. Ayrıca bireylere kantitatif duyu muayenesi yapıldı.
Bulgular: Çalışmamız 60 birey ile tamamlandı. Bireylerin %30’unda nosiseptif ağrı, %25’inde nosiplastik ağrı ve %5’inde nöropatik ağrı baskın ağrı tipi olarak belirlendi. Baskın ağrı tiplerine göre bireylerin ağrı süresi (p=0.365) ve yaşam kaliteleri anlamlı farklılık göstermedi (p>0.05). Ancak ağrı şiddeti (p=0.016) ve Santral Sensitizasyon Ölçeği skorları (p<0.001) açısından ağrı tipleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu.
Sonuç: SP’li çocukların bakımını üstlenen bireylerde en yaygın görülen ağrı tipi nosiseptif ağrı olarak saptandı. Ayrıca, ağrı fenotipleri arasında ağrı şiddetinin en yüksek olduğu tipin nöropatik ağrı olduğu sonucuna ulaşıldı. Mekanizmaya dayalı sınıflandırma sisteminin klinik kılavuzlarda yer alması için geçerlik ve güvenilirliğin gösterilmesi gerektiğinden bu alanda daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulmaktadır.