Amaç: Bu çalýþmanýn amacý, yoðun bakým ünitesinde yatan mekanik ventilatöre baðlý hastalarda, aðrýlý iþlemler esnasýnda, taþýnabilir kýzýlötesi pupillometre, yoðun bakým aðrý gözlem ölçeði (CPOT) ve yaþamsal bulgulardaki deðiþiklikleri inceleyerek, bu yöntemlerin aðrý varlýðýný saptama konusundaki etkinliklerini karþýlaþtýrmaktýr.
Gereç ve Yöntem: Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Týp Fakültesi Yoðun Bakým Ünitesinde yatan, 18–75 yaþ arasý, mekanik ventilatöre baðlý, sözel aðrý bildirimi yapamayan 50 hastada aðrýlý uyaran olarak tanýmlanan endotrakeal aspirasyon ve pozisyon deðiþikliði uygulamalarý esnasýnda vital bulgu deðiþimleri, CPOT deðerlendirmeleri ve taþýnabilir kýzýlötesi pupillometre cihazý ile aðrý deðerlendirmesi yapýldý.
Bulgular: Çalýþmada, ortalama yaþlarý 57,4±17,9 yýl ve %48’i erkek olan 50 hastaya ait veriler deðerlendirildi. Hastalarýn sistolik, diyastolik ve ortalama arteriyel basýnç ve kalp hýzý deðerlerinin; CPOT skorlarýnýn ve pupillometrik ölçümlerin aspirasyon ve pozisyon deðiþikliði anýnda anlamlý yükselme gösterdiði ve daha sonraki ölçümlerde aspirasyon öncesi deðerlere geri düþtüðü tespit edildi (p<0,05). Pupillometrik ölçümlerden nörolojik pupil indeks skorlarýnýn ise aðrýlý uyaran anýnda anlamlý düþüþ gösterdiði ve sonrasýnda normale döndüðü belirlendi (p<0,05).
Sonuç: Taþýnabilir kýzýlötesi pupillometrik ölçüm cihazý kullanýlarak deðerlendirilen pupil çapý deðiþikliklerinin yoðun bakýmda tedavi edilen, mekanik ventilasyon desteðindeki, sözel iletiþim kurulamayan hastalarda aðrý deðerlendirmesinde etkin ve güvenilir bir þekilde kullanýlabileceði belirlendi.

Objectives: The aim of this study was to investigate the effects of portable infrared Pupillometer, Critical Care Pain Observation Scale (CPOT), and vital sign changes during painful procedures on patients with mechanical ventilators in the intensive care unit (ICU), and comparing the efficacy of these methods to detect the presence of pain.
Methods: In 50 patients who could not verbally state pain, admitted to Necmettin Erbakan University Meram Faculty of Medicine ICU, aged 18–75 years, and connected to a mechanical ventilator, vital sign changes, CPOT scale assessments, and pain evaluation with a portable infrared pupillometer were performed during endotracheal aspiration and position changes, which are defined as painful stimuli.
Results: Data were collected from 50 patients with a mean age of 57.4±17.9 years and 48% of males. The systolic, diastolic, and mean arterial pressure and heart rate values, CPOT scores, and pupillometric measurements of the patients increased significantly at the time of aspiration and change of position (p<0.05). Neurological pupil index scores showed a significant decrease at the time of painful stimulation (p<0.05).
Conclusion: It was found that pupil diameter changes evaluated using a portable infrared pupillometric measuring device can be used effectively and reliably in pain assessment in patients who are treated in the ICU, supported by mechanical ventilation and who cannot communicate verbally.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Bu olgu kontrol çalýþmasýnýn amacý, fibromiyalji sendromu (FMS) tanýlý hastalarýn fiziksel aktivite düzeylerini deðerlendirmek ve FMS karakteristikleri ile fiziksel aktivite arasýndaki olasý iliþkileri belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmaya FMS tanýlý 70 hasta ile yaþ ve cinsiyet olarak eþleþtirilmiþ 50 saðlýklý kontrol dahil edildi. Aðrý, görsel analog skala ile deðerlendirildi. FMS etkisinin ölçülmesi için Fibromiyalji Etki Anketi (FEA) skorlama sistemi uygulandý. Ayrýca katýlýmcýlarýn fiziksel aktivite düzeylerinin deðerlendirilmesi amacýyla Uluslararasý Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA) uygulandý. Gruplarýn karþýlaþtýrýlmasý ve korelasyon analizleri için Mann-Whitney U testi ve Pearson korelasyon testi uygulandý. Bulgular: FMS tanýlý olgularýn kontrollere oranla istatistiksel olarak anlamlý þekilde daha az ulaþým iliþkili aktiviteler, boþ zaman aktiviteleri ve total fiziksel aktivite düzeyleri sergiledikleri, yürüme ve yoðun fiziksel aktivitelerde daha az zaman geçirdikleri tespit edildi (p<0,05). Ayrýca hastalarýn aðrý skorlarý ile kendi rapor ettikleri orta ve yoðun fiziksel aktiviteleri arasýnda anlamlý bir negatif korelasyon saptandý (r=-0,41, p<0,01). Ancak FEA ve UFAA skorlarý arasýnda bir iliþki bulunamadý.
Sonuç: Çalýþmada, FMS tanýlý hastalarýn saðlýklý kontrollerden daha düþük fiziksel aktivite düzeyine sahip olduðu tespit edildi. Bu azalmýþ aktivitenin hastalýðýn impaktý ile deðil, aðrý ile iliþkili olduðu gözlendi. FMS olgularýnýn yönetiminde hastanýn aðrý nedeniyle azalmýþ fiziksel aktivite davranýþýnýn dikkate alýnmasý hastalýða bütüncül yaklaþýma katkýda bulunabilir.

Objectives: The aim of this case–control study was to evaluate the physical activity levels of patients with fibromyalgia syndrome (FMS) and to assess a possible relation between physical activity and FMS characteristics.
Methods: Seventy patients with FMS and 50 age-gender-matched controls were included. Pain was evaluated using the visual analog scale. The Fibromyalgia Impact Questionnaire (FIQ) scoring system was used for the evaluation of the impact of FMS. Furthermore, for assessing the physical activity in our participants, we used the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ). The Mann-Whitney U and Pearson’s correlation tests were used for group comparisons and correlation analyses. Results: The patients presented significantly less transportation-related, recreational, and total physical activity levels, besides reporting significantly less time spent walking and less time spent in vigorous activities than controls (p<0.05). Furthermore, there was a negative correlation between pain and the scores of self-reported moderate or vigorous physical activity (r=-0.41, p<0.01) in patients. However, we could not find any correlation between FIQ and IPAQ scores.
Conclusion: Patients with FMS are physically less active than healthy individuals. This reduced activity seems to be associated with pain, but not with the impact of the disease. In the management of the patient with FMS, considering the patient’s physical activity behavior negatively affected by pain may contribute to holistic approach to the patients.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Çalýþmada, radiküler semptomlu opere olmayan kronik bel aðrýsý nedeniyle transforaminal epidural steroid enjeksiyonu için partiküllü ve partikülsüz steroid uygulanan hastalarýn retrospektif olarak iþlem öncesi ve sonrasý birinci ay ve üçüncü aydaki aðrý deðiþimi ile fonksiyonel kapasitedeki deðiþiminin deðerlendirilmesi amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Bu çalýþmada, giriþimsel iþlem uygulanan 130 hastanýn dosyasý incelendi. Giriþimsel iþlem öncesi ve sonrasý birinci ve üçüncü aylarda hastalarýn yaþ, cinsiyet, aðrý lokalizasyonu, görsel analog skala, hasta global izlenim deðiþimi ve “Oswestry Disability Scale (ODI)” ile ilgili kayýtlarý hastane otomasyon sistemi ve hasta takip formlarý kullanýlarak kayýt altýna alýndý.
Bulgular: Hastalarýn fonksiyonel kapasitesinin deðerlendirildiði; iþlem öncesi birinci ve üçüncü aylardaki ODI skoru karþýlaþtýrýlmasýnda birinci ve üçüncü ayda partiküllü steroid uygulanan grupta partikülsüz gruba göre istatistiksel olarak anlamlý fark tespit edildi. Genelleþtirilmiþ doðrusal modeller kullanýlarak bakýldýðýnda ise her iki grupta da istatistiksel olarak anlamlý fark saptandý (p=0,039), partiküllü steroid türü uygulanan hastalarda ODI skoru partikülsüz steroid uygulananlara göre ortalama her ölçüm zamanýnda yaklaþýk 2,951 birim daha az bulundu.
Sonuç: Çalýþma ile erken dönemde partiküllü steroidlerin partikülsüz steroidlere göre fonksiyonel kapasiteyi iyileþtirmede daha üstün olduðu, uzun dönemde ise partikülsüz steroidlerin avantaj saðladýðý ortaya konuldu.

Objectives: In our study, we aimed to retrospectively evaluate patients who were given particulate and non-particulate steroids for transforaminal epidural steroid injection due to non-operated chronic low back pain with radicular symptoms in terms of the change in pain and the change in functional capacity before the procedure.
Methods: This study was carried out by examining the files of 130 patients, underwent an interventional procedure. Records of patients pertaining to age, gender, location of pain, Visual Analog Scale, Patient Global Impression of Change, and Oswestry Disability Index Scale (ODI) before the interventional procedure and at the 1st and 3rd months after the procedure were recorded using the hospital automation system and patient follow-up forms.
Results: The functional capacity of the patients was evaluated, and in the comparison of the ODI score before the procedure, at the 1st month, and at the 3rd month, a statistically significant difference was found in the particulate steroid group compared to the non-particulate group at the 1st and 3rd months. When evaluated using the Generalized Linear Models, a statistically significant difference was found in both groups (p=0.039), and the ODI score was approximately 2,951 units lower in patients who were treated with particulate steroids than those who were treated with non-particulate steroids at each measurement time.
Conclusion: In our study, it has been demonstrated that particulate steroids are superior to non-particulate steroids in improving functional capacity in the early period, and non-particulate steroids are advantageous in the long term.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Ýnguinal herni onarýmý, pediatride en sýk yapýlan günlük ameliyatlardan biridir. Bu prospektif randomize klinik çalýþma, pediatrik tek taraflý kasýk fýtýðý onarýmýnda ultrasonografi eþliðinde iliyoinguinal/iliyohipogastrik (IL/IH) sinir bloku ve insizyon öncesi yara infiltrasyonunu (PWI) postoperatif analjezi açýsýndan karþýlaþtýrmayý amaçlamaktadýr.
Gereç ve Yöntem: Tek taraflý inguinal herni onarýmý yapýlan 1–6 yaþ arasý 65 çocuða ultrasonografi eþliðinde IL/IH sinir bloku (grup IL/IH, n=32) ve insizyon öncesi yara infiltrasyonu (grup PWI, n=33) uygulandý. Her iki grupta da blok ve infiltrasyon için hacim 0,5 mL/kg olarak hesaplanarak 0,5 mg/kg %0,25 bupivakain+%2 prilokain karýþýmý kullanýldý. Birincil sonuç, her iki grubun operasyon sonrasý “Face Legs Activity Cry Consolability (FLACC)” skorlarýný karþýlaþtýrmaktý. Ýkincil sonuçlar, ilk analjezik isteðine kadar geçen süreyi ve toplam asetaminofen tüketimini içeriyordu.
Bulgular: Birinci, üçüncü, altýncý ve 12. saatlerde FLACC aðrý skorlarý grup IL/IH’de grup PWI’ya göre istatistiksel olarak anlamlý derecede düþüktü (sýrasýyla p=0,013, p<0,001, p<0,001 ve p=0,037) (p<0,001). Gruplar arasýnda 10. ve 30. dakika ile 24. saatte fark yoktu (sýrasýyla p=0,472, p=0,586 ve p=0,419) (p>0,05).
Sonuç: Ýnguinal herni onarýmý olan pediatrik hastalarda ultrasonografi eþliðinde IL/IH sinir bloku, daha düþük aðrý skorlarý, daha az ek analjezi gereksinimi ve daha uzun ilk analjezi gereksinimi açýsýndan PWI’ya göre daha üstün bulundu.

Objectives: Inguinal hernia repair is one of the most common daily surgeries performed in pediatrics. This prospective randomized clinical trial aims to compare ultrasound (USG)-guided ilioinguinal/iliohypogastric (IL/IH) nerve block and pre-incisional wound infiltration (PWI) in terms of post-operative analgesia on pediatric unilateral inguinal hernia repair.
Methods: After receiving ethics committee approval, 65 children aged 1–6 years who had unilateral inguinal hernia repair were allocated to USG-guided IL/IH nerve block (group IL/IH, n=32) and (group PWI, n=33). In both groups, 0.5 mg/kg 0.25% bupivacaine+2% prilocaine mixture was used by calculating the volume as 0.5 mL/kg for the block and infiltration. The primary outcome was to compare both groups’ post-operative Face, Legs, Activity, Cry and Consolability (FLACC) scores. The secondary outcomes included the time to first analgesic request and the total acetaminophen consumption.
Results: The FLACC pain scores at the 1st, 3rd, 6th, and 12th h were statistically significantly lower in group IL/IH than in group PWI (p=0.013, p<0.001, p<0.001, and p=0.037, respectively) (p<0.001). There was no difference between the groups at the 10th and 30th min and at 24 h (p=0.472, p=0.586, and p=0.419, respectively) (p>0.05).
Conclusion: USG-guided IL/IH nerve block in pediatric patients with inguinal hernia repair was found to be superior to PWI in terms of lower pain scores, less additional analgesia requirement, and longer first analgesia requirement.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Aðrý, hem dünyada hem de ülkemizde oldukça yaygýn ve giderek artan bir saðlýk problemidir. Bu çalýþmanýn amacý, Türkiye’deki eriþkinlerde aðrý görülme sýklýðý ve özelliklerini belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipteki bu araþtýrma, Türkiye’nin yedi demografik bölgesine daðýlan 28 ilde 1.391 katýlýmcýyla 1 Þubat 2021–31 Mart 2021 tarihleri arasýnda yapýldý. Veriler araþtýrmacýlar tarafýndan hazýrlanan tanýtýcý ve aðrý deðerlendirme bilgi formu ile çevrim içi Google formlar üzerinden toplandý. Veri analizi için SPSS 25,0 (Statistical Package for Social Sciences [Chicago, Illinois, USA]) istatistik programý kullanýldý. Ýstatistiksel testlerin anlamlýlýk düzeyi için p<0,05 deðeri kabul edildi.
Bulgular: Elde edilen verilerin analizi sonucunda araþtýrmaya dahil edilen katýlýmcýlarýn yaþ ortalamasý 40,83±7,78 yýl, eðitim durumunun en fazla %70,4 (n=979) ile lisans, cinsiyetin en fazla %80,9 (n=1.125) ile kadýn olduðu bulundu. Katýlýmcýlarýn %58,1’nin Marmara Bölgesi’nde ve %41,8’inin Ýstanbul ilinde yaþadýðý, %41,2’sinin özel sektör çalýþaný olduðu belirlendi. Türkiye’deki eriþkinlerin aðrý prevalansýnýn %80,84 olduðu ve %79,07’sinin son bir yýldýr aðrý yaþadýðý saptandý. Yaþanýlan aðrý nedeniyle %10,28’inin iþe gidemediði, en çok aðrý hissedilen bölgenin %37,88 ile baþ ve boyun bölgesi olduðu belirlendi. Aðrýnýn giderilmesi için %32,92’sinin ilaç tedavisi aldýðý ve %44,32’sinin nonsteroid antienflamatuvar ilaç kullandýðý, %33,97’sinin ilaç tedavisi dýþýnda aðrýnýn hafifletilmesi için masaj yöntemini kullandýðý belirlendi.
Sonuç: Araþtýrmanýn sonuçlarýna göre, Türkiye’de eriþkin aðrý prevalansý oldukça yüksektir. Yüksek aðrý prevalansýna raðmen aðrýyý gidermek için ilaç tedavisini tercih etme oraný düþük, ilaç dýþý tedavi yöntemlerinin tercih oraný yüksektir.

vObjectives: The aim of this study is to determine the incidence and characteristics of pain in adults in Türkiye.
Methods: This cross-sectional study was carried out with 1391 participants in 28 provinces spread across seven demographic regions of Türkiye, between February 1 and March 31, 2021. The data were collected through the introductory and pain assessment information form prepared by the researchers and the online Google forms. SPSS 25.0 statistical program was used for data analysis.
Results: As a result of the analysis of the data obtained, it was found that the average age of the participants included in the study was 40.83±7.78 years, education level was 70.4% at most, and 80.9% was female at most. It was determined that 58.1% lived in the Marmara region and 41.8% lived in Istanbul, and 41.2% were private sector employees. It was determined that the pain prevalence of adults in Türkiye was 80.84% and 79.07% of them had pain in the last year. It was determined that the region with the most pain was the head and neck region with 37.88%.
Conclusion: According to the results of the research, the prevalence of adult pain is quite high in Türkiye. Despite the high prevalence of pain, the rate of preference for drug therapy to relieve pain is low and the preference for non-drug treatment methods is high.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Amaç: Trigeminal nevralji; trigeminal sinir bölgesinde tek taraflý, paroksismal, þok benzeri bir aðrýdýr. Trigeminal nevralji için medikal tedavi, giriþimsel prosedürler ve cerrahi operasyonlar gibi çeþitli seçenekler tedavide kullanýlmaktadýr. Pulse radyofrekans (PRF), daha güvenli ve uygulamasý daha kolay görünen minimal invaziv bir perkütan tekniktir. Bu retrospektif çalýþmada, trigeminal sinirin periferik dallarýnda PRF iþlemlerinin analjezik etkisinin, etkililik süresinin ve yan etkilerinin deðerlendirilmesi amaçlandý.
Gereç ve Yöntem: Bu çalýþmada, 2016–2018 yýllarý arasýnda hastanemiz algoloji kliniðinde takip edilen trigeminal nevraljili hastalarýn verileri retrospektif olarak incelendi. Medikal tedaviye yanýt vermeyen veya yan etkilerden dolayý ilaç kullanamayan, tedavi için trigeminal sinirin periferik dallarýna PRF prosedürü uygulanan, 18–70 yaþ aralýðýndaki hastalarýn verileri analiz edildi. Demografik profil, klinik prezentasyon, aðrý þiddeti, etkililik süresi ve komplikasyonlar deðerlendirildi.
Bulgular: Çalýþmaya ultrasonografi eþliðinde PRF iþlemi yapýlan 21 hasta dahil edildi. Hastalarýn ortalama görsel analog skala deðerinin ilk ay sonunda 9,25±0,63’ten 1,55±0,88’e düþtüðü saptandý. Hastalarýn aðrýsýz döneminin 12 aya (9–21 ay) kadar sürdüðü ve herhangi bir komplikasyon oluþmadýðý tespit edildi.
Sonuç: Trigeminal sinirin periferik dallarýna lokal anestezik ile yapýlan bloktan fayda gören hastalarda PRF iþlemi etkili ve güvenli bir yöntem gibi görünmektedir.

Objectives: Trigeminal neuralgia is a paroxysmal and shock-like pain in the trigeminal nerve area. Various treatment options have been used for trigeminal neuralgia such as medical treatment, interventional procedures, and surgical operations. Pulsed radiofrequency (PRF) is a minimally invasive percutaneous technique which seems to be safer and easier to perform. This retrospective study aims to evaluate the analgesic effect, duration of efficacy, and side effects of PRF procedures in the peripheral branches of the trigeminal nerve.
Methods: The data of the patients with trigeminal neuralgia who were followed up in our hospital’s algology clinic from 2016 to 2018 were reviewed retrospectively. Patients aged between 18 and 70 who did not respond to medical treatment or could not use medication due to side effects were treated with PRF procedure for peripheral branches of trigeminal nerve that was selected for this study. Demographic profile, clinical presentation, pain intensity, duration of efficacy, and complications were evaluated from their files.
Results: Twenty-one patients who underwent ultrasonography guided PRF procedures were included the study. Mean visual analog scale value of the patients was found to have decreased from 9.25±0.63 to 1.55±0.88 at the end of the 1st month (p<0.001). The painless period for the patients lasted up to 12 (9–21) months and no complications occurred.
Conclusion: PRF procedure seems to be an effective and safe method in patients who respond to block of the peripheral branches of the trigeminal nerve.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Aralýk 2020 tarihinden bu yana tüm dünyada koronavirüs hastalýðýna (COVID-19) karþý aþý programlarý uygulanmaktadýr. Aþýlarýn yaygýn yan etkilerinin yaný sýra herpes zoster aktivasyonu ile ilgili de artan olgu raporlarý bildirilmektedir. Bu olgu raporunda, inaktif COVID-19 aþýsý olduktan sonra biri postherpetik nevralji geliþen üç herpes zoster olgusunu tanýmlýyoruz. Ýlk iki hasta, aþýlamadan sýrasýyla sekiz ve on gün sonra herpes zoster geliþen hastaydý. Aðrý parasetamol ve nonsteroid antienflamatuvar ilaçlarla kontrol edilemeyince hastalara zayýf opioid olarak kodein verildi. Buna ek olarak, birinci hastaya gabapentin baþlandý, ikinci hastaya ise erektör spina plan bloku uygulandý. Üçüncü hasta herpes zoster tanýsýndan dört ay sonra baþvuran hastaydý ve postherpetik nevralji olarak deðerlendirildi. Tramadol ile aðrý palyasyonu saðlandý. Kesin neden henüz tam olarak belirlenememiþ olsa da aþýlamadan sonra artan herpes zoster raporlarý, aþýlar ile herpes zoster geliþimi arasýnda bir baðlantý olduðunu düþündürmektedir. COVID-19 aþýlanmasýnýn devam edeceði düþünüldüðünde, herpes zoster ve postherpetik nevralji olgularý da görülmeye devam edecektir. COVID-19 aþýlarý ile herpes zoster arasýndaki iliþkiyi daha fazla deðerlendirmek için daha fazla epidemiyolojik çalýþmaya ihtiyaç vardýr.

Vaccination programs against COVID-19 have been implemented all over the world since December 2020. Beside the common side effects of vaccines, there are also increasing reports of herpes zoster (HZ) activation. In this report, we describe three cases of HZ, one of them with post-herpetic neuralgia (PHN) after receiving inactivated COVID-19 vaccine. The first two patients developed HZ 8 and 10 days after vaccination, respectively. When pain could not be controlled with paracetamol and non-steroidal anti-inflammatories, the patients received weak opioid codeine. In addition, the first patient received gabapentin, and the second patient was applied erector spinae plane block. The third patient was admitted 4 months after the diagnosis of HZ and considered to have PHN and pain palliation was provided with tramadol. Although the exact cause has not yet been fully resolved, increased reports of HZ after vaccination suggests a link between vaccines and HZ. Considering that receiving COVID-19 vaccines will going on, HZ and PHN cases will continue to be seen. More epidemiological studies are needed to further evaluate the relationship between COVID-19 vaccines and HZ.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Dört yýl önce idiyopatik intrakraniyal hipertansiyon (ÝÝH) tanýsý alan, 40 yaþýnda bir kadýn hekim hasta, son yýllarda herhangi bir ilaç kullanmadan remisyonda takip edilmekteydi. Koronavirüs hastalýðý (COVID-19) salgýnýnýn baþlangýcýndan bu yana yüksek riskli alanda ve stres altýnda çalýþan hasta, gün boyunca uzun süreler kiþisel koruyucu ekipman (N95 maskesi, koruyucu giysi, gözlük ve koruyucu baþlýk) kullanýyordu. Bu süreçte hastanýn baþ aðrýlarý tekrar ortaya çýktý ve ÝÝH nüksü nedeniyle asetazolamid, ardýndan topiramat ve diyet tedavisi baþlandý. ÝÝH tedavisi sýrasýnda, tedavinin çok nadir bir yan etkisi olan ve hastanýn ilk ataðýnda daha yüksek dozlarda tedavi altýnda olmasýna karþýn görülmeyen semptomatik metabolik asidoz, nefes darlýðý ve göðüs sýkýþma hissi ile karakterize bulgu ve semptomlar ortaya çýktý. Burada, COVID-19 salgýný sýrasýnda ÝÝH tanýsý ve yönetiminde ortaya çýkan sorunlar tartýþýlacaktýr.

We herein present a 40-year-old female physician who was diagnosed with idiopathic intracranial hypertension (IIH) 4 years ago. In the last years, the patient was in remission without any medications. Since the onset of COVID-19 pandemic, she has been stressfully working in the high-risk area, therefore using personal protective equipment (N95 mask, protective clothing, goggles, and protective cap) during the day for extended periods. Her headaches recurred and the patient was diagnosed with a relapse of IIH; acetazolamide and afterward topiramate were initiated, with diet treatment. Symptomatic metabolic acidosis, which is otherwise a rare side effect of the IIH treatment and not seen in her first attack even with higher doses, developed during the follow-up, presenting with shortness of breath and chest tightening. The emerging problems of IIH diagnosis and management during the COVID-19 pandemic will be discussed.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Lokal anesteziklerin yaygýn olarak kullanýlmasý ve dorsal ve ventral ramilerin bloke edilmesi nedeniyle birçok operasyonda postoperatif analjezi için erektör spina plan blokunun (ESPB) baþarýlý bir þekilde kullanýldýðý bildirildi. Ayrýca ESPB’nin, lomber bölgeye yüksek hacimli lokal anestezik uygulamasý yoluyla lomber disk herniasyonunun neden olduðu bel aðrýsýnýn hafifletilmesi için de kullanýldýðý gösterildi. Yüksek hacimli lokal anestezik uygulamasý blokun etkinliðini artýrýrken, kapsama alaný nedeniyle beklenmedik yan etkilere de neden olabilir. Literatürde, torasik ESPB uygulamasýnýn ardýndan geliþen motor güçsüzlükle ilgili sadece bir olgu bildirildi. Bu olgu sunumunda, lomber disk herniasyonu nedeniyle bel ve bacak aðrýsý olan 67 yaþýndaki kadýn hastada, lomber ESPB uygulamasýný takiben bilateral motor blok geliþti. Bu olgu, literatürde bu þekilde bildirilen ikinci vakadýr.

The successful use of the erector spinae plane block (ESPB) has been reported for post-operative analgesia in numerous operations due to the widespread use of local anesthetic (LA) and the blocking of the dorsal and ventral rami. ESPB has also been effective for easing lumbar back pain caused by lumbar disc herniation through a high-volume LA application to the lumbar area. While high-volume LA administration increases the effectiveness of the block, it can also cause unexpected side effects due to its coverage area. In the literature, only one study has reported on the development of motor weakness following ESPB application, in a case in which the block was performed at the thoracic level. In the present study, a 67-year-old female patient with lower back and leg pain resulting from lumbar disc herniation developed a bilateral motor block following lumbar ESPB. This is the second report of this type of case in the literature.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Editöre mektup.

Editöre mektup.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Bu yazýda, düþük doz lokal anestezik ve deksametazon kombinasyonu ile bilateral supraorbital ve supratroklear sinir bloðuna sekonder bir kozmetik komplikasyon olgusu sunulmaktadýr.

In this article, a cosmetic complication case secondary to bilateral supraorbital and supratrochlear nerve block with low dose local anesthetic and dexamethasone combination is presented.

Makale Özeti | Tam Metin PDF