Kanser aðrýsý ciddi anlamda ýzdýrap veren ve yaþamýn kalitesini azaltan çok boyutlu ve karmaþýk bir deneyim olarak bilinmektedir. Kanser aðrýsýnýn psikososyal ve spiritüel boyutlarý bu fenomende önemli rol oynamaktadýr. Bu makale, kanser aðrýsýnýn yönetimi için, hastalarýn gereksinimleri ve kanser aðrýsýnýn psikososyal ve spiritüel boyutlarýna odaklý multidisipliner bir model tanýmlamaktadýr.

Cancer pain is known to be a multidimensional and complex experience that can cause severe suffering and can lessen the quality of life. The psychosocial and spiritual aspects of cancer pain play an important role in this phenomenon. This article describes a multidisciplinary model for cancer pain management that focuses on the psychosocial and spiritual aspects of cancer pain and the needs of patients.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Parasetamol, primer olarak santral sinir sistemi üzerinde santral siklooksijenaz inhibisyonu yoluyla ve olasýlýkla serotoninerjik sistemle indirekt etki ettiðine inanýlan nonopioid bir ajandýr. Bu çalýþmada, laparatomi ile total abdominal histerektomi yapýlan olgulara intravenöz (iv) 1 gr parasetamol, preoperatif veya intraoperatif verilerek ameliyat sonrasý analjezik etkisinin saptanmasý amaçlandý. Gereç ve Yöntem: Elektif total abdominal histerektomi yapýlacak 90 olgu randomize edilerek eþit üç gruba ayrýldý. Grup I’deki olgulara indüksiyondan 30 dakika önce 1 gr iv parasetamol, Grup II’deki olgulara cilt insizyonu kapatýlmadan önce 1 gr iv parasetamol, Grup III’deki olgulara indüksiyondan 30 dakika önce ve cilt insizyonu kapatýlmadan önce 100 ml iv serum fizyolojik verildi. Ameliyat sonrasý tüm olgulara morfin ile iv hasta kontrollü analjezi uygulandý. Ameliyat sonrasý dönemde olgularýn dinlenme ve hareket halindeki aðrý skorlarý, sedasyon skorlarý, hemodinamik parametreler, morfin tüketimi, yan etkiler, hasta ve hemþire tedavi memnuniyeti, hastanede kalýþ süreleri izlenerek kaydedildi.
Bulgular: Kontrol grubunda hareket ve dinlenme halindeki aðrý skorlarý ve ameliyat sonrasý tüm zaman dilimlerindeki morfin tüketimi ile kümülatif morfin tüketimi Grup I ve Grup II’den anlamlý olarak yüksek bulundu. Grup I ile Grup II karþýlaþtýrýldýðýnda Grup II’de toplam morfin tüketimi anlamlý olarak yüksek bulundu. Hiçbir olguda parasetamolün intraoperatif ve postoperatif hemodinami üzerine olumsuz etkileri saptanmadý. Sonuç: Total abdominal histerektomi operasyonu olan olgularda uygulanan preemptif 1 gr iv parasetamolün ameliyat sonrasý dönemde etkin bir analjezi saðladýðý, ameliyat sonrasý morfin tüketimini ve yan etkileri azaltarak, hasta memnuniyetini arttýrdýðý saptandý.

Objectives: Paracetamol is primarily thought to be a cyclooxygenase inhibitor acting through the central nervous system. Indirect effects of paracetamol are through the serotoninergic system as a non-opioid analgesic. In this study, total abdominal hysterectomy patients were given intravenous (iv) paracetamol 1 g preoperatively or intraoperatively to assess its postoperative analgesic effects. Methods: 90 patients undergoing total abdominal hysterectomy were enrolled into the study. Patients were randomized into three groups: in Group I, iv paracetamol 1 g was given 30 minutes prior to induction. In Group II, iv paracetamol 1 g was given prior to skin closure. Group III served as the control group and received saline as placebo. Postoperatively, all patients received morphine via patient-controlled analgesia pump. Postoperatively, rest and activity pain scores, sedation scores, hemodynamic parameters, postoperative morphine consumption, side effects, patient satisfaction, and total hospital stay were recorded.
Results: In the control group, at rest and movement pain scores and total morphine consumption via patient-controlled analgesia were higher than in Groups I and II. When Groups I and II were compared, total morphine consumption was much greater in Group II. Intravenous paracetamol intraoperatively and postoperatively did not result in any hemodynamic effects. Conclusion: In total abdominal hysterectomy, preemptive iv paracetamol 1 g provided good quality postoperative analgesia, with decreased consumption of morphine and minimal side effects.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Çalýþmamýzda, genel anesteziyle total kalça protez (TKP) operasyonu geçiren hastalarda lomber pleksus blokajý ve epidural blokajýn total kan kaybý ve postoperatif analjeziye olan etkileri araþtýrýldý.
Gereç ve Yöntem: Çalýþmaya genel anestezi ile TKP operasyonu geçiren 45 hasta alýndý. Grup GA’da (n=15) genel anestezi, Grup GA+E’de (n=15) genel anestezi+epidural kateter ve Grup GA+LPB’de (n=15) genel anestezi+lomber pleksus kateterizasyonu gerçekleþtirildi. Olgularýn intraoperatif kan transfüzyonu (ÝOKT) ve intraoperatif kanama (ÝOK) miktarlarý kayýt edildi. Ameliyat sonrasý dönemde hastalarýn hemoglobin, hematokrit deðerleriyle drende biriken miktarlarý da kayýt edildi. Ameliyat sonrasý dönemde hasta kontrollü analjezi (HKA) cihazýyla intravenöz (ÝV) analjezi uygulandý. Ayrýca ilk analjezik ihtiyaç zamaný (ÝAÝZ), 24 saatte kullanýlan toplam ÝV morfin miktarý (MORF 24) ve 24 saatlik aðrý deðerleri vizüel aðrý skalasý (VAS) ile deðerlendirildi.
Bulgular: ÝAÝZ GA grubunda en düþük (8,7±4 dak.), GA+LPB grubunda en yüksek (42,7±14,4 dak.) ve GA+E grubunda ise GA+LPB grubundan daha az bulundu (32,3±16 dak.). ÝOKT, ÝOK, MORF 24 ortalama deðerleri GA+LPB grubunda en düþük, GA’de en yüksek ve GA+E’de ise her iki grubun arasýnda olduðu saptandý (p<0,05). Ameliyat sonrasý dönemde sadece ilk VAS deðerleri, GA grubu ile diðer gruplar arasýnda anlamlý bir farklýlýk gösterdi (p<0,001). Ayrýca GA grubunda ameliyat sonrasý Hb ortalamalarý yönünden istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk saptandý (p<0,02).
Sonuç: TKP operasyonlarýnda her iki rejyonal teknik de kanama ve ameliyat sonrasý analjezi bakýmýndan tercih edilebilirler. LPB ile daha az intraoperatif kanama ve analjezik ihtiyacý saðlanabilmesi bu tekniðin avantajlarý olabilir.
Bulgular: ÝAÝZ GA grubunda en düþük (8,7±4 dak.), GA+LPB grubunda en yüksek (42,7±14,4 dak.) ve GA+E grubunda ise GA+LPB grubundan daha az bulundu (32,3±16 dak.). ÝOKT, ÝOK, MORF 24 ortalama deðerleri GA+LPB grubunda en düþük, GA’de en yüksek ve GA+E’de ise her iki grubun arasýnda olduðu saptandý (p<0,05). Ameliyat sonrasý dönemde sadece ilk VAS deðerleri, GA grubu ile diðer gruplar arasýnda anlamlý bir farklýlýk gösterdi (p<0,001). Ayrýca GA grubunda ameliyat sonrasý Hb ortalamalarý yönünden istatistiksel olarak anlamlý farklýlýk saptandý (p<0,02).
Sonuç: TKP operasyonlarýnda her iki rejyonal teknik de kanama ve ameliyat sonrasý analjezi bakýmýndan tercih edilebilirler. LPB ile daha az intraoperatif kanama ve analjezik ihtiyacý saðlanabilmesi bu tekniðin avantajlarý olabilir.

Objectives: In this study, the effects of lumbar plexus block and epidural block on total blood loss and postoperative analgesia in patients undergoing total hip arthroplasty (THA) under general anesthesia was documented. Methods: The study included 45 patients undergoing THA under general anesthesia. Group GA (n=15) received general anesthesia, Group GA+E (n=15) received general anesthesia + epidural catheter and Group GA+LPB (n=15) received general anesthesia + lumbar plexus catheterization. Intraoperative blood transfusion (IOBT) requirements and intraoperative bleeding (IOB) were documented. Postoperative hemoglobin, hematocrit and total blood loss through the drains were also documented. All patients received patient-controlled analgesia through the IV route. Time to first analgesic requirement (TFAR), total IV morphine consumption (MORPH 24) and 24-hour visual analogue scale (VAS) values were evaluated.
Results: TFAR was the lowest (8.7±4.0 min.) in the GA group and highest (42.7±14.4 min) in the GA+LPB group, and the GA+E group had lower values than the GA+LPB (32.3±16.0 min) group (p<0.05). IOBT, IOB, and MORPH 24 average values were the lowest in the GA+LPB group and highest in the GA group, with GA+E in between (p<0.05). Postoperative first VAS values were significantly different between the GA group and the others (p<0.001). There was also a significant difference between the GA group and the others regarding postoperative average Hb values (p<0.02).
Conclusion: THA using either regional technique provides less blood loss and better analgesia. We will consider LPB in our future cases in view of the lower intraoperative blood loss and better analgesia.

Abstract | Full Text PDF

Amaç: Total kalça protezi operasyonlarýnda uygulanan iki farklý multimodal analjezi protokolünün ameliyat sonrasý aðrý üzerine etkisi, hasta kontrollü analjezi ile uygulanan tramadol miktarý ve yan etki insidansý incelendi. Gereç ve Yöntem: Grup F’ye (n=18) genel anestezi öncesi sadece 3-1 femoral sinir (3-1 FS) bloðu uygulandý. Grup FD’ye (n=18) genel anestezi öncesi 40 ml %0,25’lik bupivakain ile 3-1 FS bloðu ve oral deksketoprofen uygulandý. Tüm hastalara operasyon sonunda intravenöz HKA yöntemi ile tramadol uygulandý. Grup FD’ye tramadole ek olarak, ameliyat sonrasý 48 saat boyunca deksketoprofen 75 mg/gün uygulandý. Aðrý deðerlendirmesi istirahat ve harekette vizüel analog skala (VAS) kullanýlarak ameliyat sonrasý 0., 1/2., 1., 4., 8., 12., 24. ve 48. saatte yapýldý. Ayný saatlerde yan etki de sorgulandý. Gruplar hasta memnuniyeti yönünden iþlem sonunda sorgulandý ve karþýlaþtýrýldý. Bulgular: Total tramadol miktarý grup FD’de (377,7±137,4) grup F’den (593,9±132,3) daha düþük olarak bulundu (p<0,05). VAS skorlarý her iki grupta, takip dönemlerinde 3’ün altýnda idi. Grup FD’de 6 hastada bulantý, 3 hastada kusma ve 1 hastada sedasyon olurken, grup F’de 5 hastada bulantý, 3 hastada kusma ve 2 hastada sedasyon görüldü. Grup F’deki memnuniyet skorlarý 14 hastada çok iyi, 4 hastada iyi iken, grup FD’de 13 hastada çok iyi 5 hastada iyi olarak rapor edildi.
Sonuç: Total kalça protezi operasyonlarýnda uygulanan her iki analjezi yöntemi etkili aðrý kontrolü ve benzer yan etki oluþturmuþtur. Deksketoprofen eklenmesi ameliyat sonrasý tramadol tüketimini azaltarak etki saðlamýþtýr.

Objectives: This study evaluated the effectiveness of two different multimodal analgesia protocols in terms of postoperative pain relief, tramadol consumption during patient-controlled analgesia (PCA) and side effects after total hip replacement surgery.
Methods: Group F (n=18) received general anesthesia after a 3-in-1 femoral nerve block (FNB) was applied using 40 ml of bupivacaine 0.25%. Group FD (n=18) received general anesthesia after the same block and dexketoprofen p.o. was given. All patients received intravenous tramadol at the end of surgery via a PCA device. Group FD was given dexketoprofen 75 mg/day for 48 hours postoperatively. Pain scores were evaluated at 0, 1/2, 1, 4, 8, 12, 24 and 48h at rest and on movement of the hip. Side effects and global satisfaction scores in both groups were also evaluated in this setting. Results: Total tramadol consumption was lower in Group FD (377.7±137.4) than in Group F (593.9±132.3) (p<0.05). Visual analogue scale (VAS) scores were ≤3 in all follow-up periods in both groups. While in Group FD, 6 patients had nausea, 3 vomiting and 1 sedation, in Group F, 5 patients had nausea, 3 vomiting and 2 sedation. Patient global satisfaction scores in Group F were very good in 14 patients and good in 4 patients, and in Group FD were very good in 13 patients and good in 5 patients. Conclusion: Both analgesia protocols were effective in pain relief in total hip replacement patients, with similar side effects. The effect of additional dexketoprofen was to reduce postoperative tramadol consumption.

Abstract | Full Text PDF

Piriformis sendromu, nadir görülen bir ayak ve kalça aðrýsý nedenidir. Bu durum siyatik sinir ve piriformis kasýnýn anatomik anomalileri nedeniyle piriformis kasýnýn siyatik siniri tahriþ etmesiyle oluþabileceði gibi, disk hernisi, faset sendromu, trokanterik bursit, sakroiliyak eklem disfonksiyonu, endometriyozis ve siyatik sinire temas eden diðer durumlarla da ortaya çýkabilir. Piriformis sendromuna baðlý refleks sempatik distrofi (RSD) olgusu þimdiye kadar bildirilmemiþtir. Altmýþ iki yaþýndaki kadýn hasta, 15 gündür sað kalça ve ayakta aðrý (VNS: 8), sað ayakta þiþlik ve kýzarýklýk þikayetiyle baþvurdu. Hastanýn öyküsünde üç hafta önce seyahat ve uzun yürüyüþler, son günlerde sað ayaðýnýn üstüne uzun süreli oturma mevcuttu. Fiziksel incelemede sað kalça hareketleri aðrýlý, saðda Lasegue testi pozitifti. Sað ayak sýrtýnda eritem, hiperaljezi vardý. Sað ayak halluks dorsifleksiyonunda kuvvet kaybý mevcuttu ve L4-5 dermatomunda hiperestezi saptandý. Medikal tedavi ve piriformis kasýna ultrason tedavisine yanýt vermeyen hastada piriformis sendromu, nöropatik aðrý, RSD ön tanýlarýyla sað piriformis kasýna floroskopi eþliðinde 40 mg triamsinolon ve lokal anestezik enjeksiyonu uygulandý. Giriþimden hemen sonra hastanýn aðrýsý, hiperestezisi azaldý ve motor kaybý düzelmeye baþladý. Nadir görülmesi, özgün olmayan klinik bulgulara sahip olmasý ve kesin taný konulabilecek diyagnostik testlerin bulunmamasý nedeniyle piriformis sendromu tanýsý genellikle gözden kaçabilmektedir. Olguda vasküler, kas ve iskelet sistemine ait RSD’yi destekleyen bulgularýn olmasýna raðmen, diyagnostik olarak yapýlan piriformis enjeksiyonu sonrasý klinik durumun düzelmesi, piriformis sendromunun RSD tablosuyla da karþýmýza çýkabileceðini bize göstermektedir. Hastanýn öyküsü, fiziksel incelemesi ve tanýsal testlerin multidisipliner olarak ele alýnmasý, hastanýn tedavisine katkýda bulunmuþtur.

Piriformis syndrome is a rare cause of hip and foot pain which may be due to sciatic nerve irritation because of anatomic abnormalities of sciatic nerve and piriformis muscle or herniated disc, facet syndrome, trochanteric bursit, sacroiliac joint dysfunction, endometriosis and other conditions where sciatic nerve is irritated. There has been no reflex sympathetic dystrophy (RSD) case presented due to piriformis syndrome before. A sixty-two-year-old female patient had right foot and hip pain (VNS: 8), redness and swelling in the foot since 15 days. Her history revealed long walks and travelling 3 weeks ago and sitting on the foot for a long time for a couple of days. Physical examination revealed painful hip movement, positive straight leg rise. Erythema and hyperalgesia was present in dorsum of the right foot. Right foot dorsiflexion was weak and hyperesthesia was found in right L4-5 dermatome. Medical treatment and ultrasound treatment to piriformis muscle was not effective. The patient was injected 40 mg triamcinolon and local anesthetic in right piriformis muscle under floroscopy by diagnosis of piriformis syndrome, neuropathic pain and RSD. Pain and hyperalgesia resolved and motor weakness was better. During follow-up right foot redness resolved and pain decreased (VNS: 1). In this case report, there was vascular, muscle and skeletal signs supporting RSD, which shows us the therapoetic effect of diagnostic piriformis injection. The patient history, physical examination and diagnostic tests were evaluated by a multidisciplinary team which contributed to the treatment.

Abstract | Full Text PDF

Çocuklarda görülen kronik baþaðrýlarýnýn çoðunun idyopatik orjinli olmasýna raðmen, cinsel istismar çocuklarda görülen kronik paroksismal baþaðrýlarýnýn nadir bir nedeni olabilir. Bu yazýda, cinsel istismar sonrasýnda tetiklenen ve tedaviye dirençli seyreden bir çocukluk çaðý migreni olgusu sunuldu. On bir yaþýnda kýz çocuðu iki yýldýr belirginleþen baþaðrýsý yakýnmasýyla nöroloji polikliniðine baþvurdu. Nörolojik muayene, görüntüleme ve laboratuvar incelemeleri normal sýnýrlarda bulundu. ICHD-II kriterlerine göre aurasýz migren tanýsý konularak profilaktik tedaviye baþlandý. Tedaviye yanýt alýnamamasý üzerine çocuk ve ergen psikiyatrisi kliniði ile konsülte edildi ve majör depresif bozukluk tanýsý aldý. Psikiyatrik görüþme takipleri sýrasýnda olgu annesinin erkek arkadaþý tarafýndan iki yýldýr cinsel olarak istismar edildiðini bildirdi. Ýtiraf ve istismarcýnýn cezalandýrýlmasýnýn ardýndan migren tipi baþaðrýsýnýn þiddeti, sýklýðý ve süresi dramatik olarak azaldý. Çocukluk çaðýndaki fiziksel, cinsel ve emosyonel istismar prevalansý deðiþik serilerde %13-27 olarak bildirilmiþ olup bu çocuklarda kronik aðrý, baþaðrýsý veya depresyon ortaya çýkabilir. Ýlk cinsel istismara 12 yaþýndan önce uðrayan çocuklarda istismar ile migren-depresyon fenotipi arasýndaki iliþki daha güçlüdür. Sýklýkla görülmesine raðmen, istismar birçok hekim tarafýndan çocukluk baþaðrýlarýnda sorgulanmamaktadýr. Sonuç olarak, tedaviye dirençli baþaðrýlarýnda çocuk istismarý akýlda tutulmalýdýr. Bu olgulara adli týp ile çocuk ve ergen psikiyatrisi klinikleriyle birlikte multidisipliner yaklaþýlmasý ile olgularýn detaylý psikiyatrik deðerlendirmelerinin yapýlmasý sonuca ulaþýlmasýnda yol gösterici ve yardýmcý olacaktýr.

Although the vast majority of chronic headache is idiopathic in origin, child abuse can be a very rare cause of paroxysmal headaches in children. The aim of this report was to present a case of migraine headache aggravated after sexual abuse, which did not respond to treatment. An 11-year-old girl admitted to the outpatient department of the Neurology Clinic with headache complaint for the past two years. Neurological examination, neuroimaging and laboratory tests were normal. According to the International Classification of Headache Disorders (ICHD)-II criteria, the headache was diagnosed as migraine without aura and treatment as prophylaxis was planned. Her headache did not respond to treatment, so she was consulted with the Department of Child and Adolescent Psychiatry and diagnosed as major depressive disorder. During one of the psychological interviews, she confessed that she had been sexually abused by her mother’s boyfriend for two years. After this confession and punishment of the abuser, her headache improved dramatically. The prevalence of physical, sexual, and emotional abuse during childhood has been estimated between 13% and 27%, and these children may suffer chronic pain, headache or depression. Sexual abuse has been strongly associated with the migraine-depression phenotype when abuse first occurred before the age of 12 years. Despite the high prevalence of abuse, many physicians do not routinely ask about abuse history. In conclusion, child abuse must be kept in mind in intractable childhood headache. A multidisciplinary approach with the Departments of Forensic Sciences and Child and Adolescent Psychiatry and detailed psychiatric evaluation should be useful in these cases.

Abstract | Full Text PDF

this manuscript is a letter to the editor. there is no abstract section.

Abstract | Full Text PDF